Our house 2

Oke, het gevoel was even weg maar helaas... het is weer terug.
The newly weds zijn inmiddels ingetrokken in hun nieuwe stulpje. MIJN stulpje.
Hoe ga ik afrekenen met dit gevoel? Als ik in mn oude 'buurtje' kom, moet ik me bedwingen om niet die ene straat in te gaan. Ik moet me bedwingen niet te gaan kijken. In mijn gedachten heb ik haat brieven gestuurd,
midden in de nacht het huis bekogeld met eieren, jongeren betaald om ruiten in te gooien etc.
ik wil ze wegpesten uit mijn huis. Ga weg.. ik wilde daar wonen!
Mijn ouders weten nog steeds niet wat ik voel, dat ik dit voel. Ik denk ook niet dat ik op begrip kan rekenen.
Ja, ooit hebben we gezegd; als jullie natuurlijk echt iets tegenkomen dat is dat zo. Dat geldt voor ons ook.
Maar goed, toen ik dat zei waren ze ook niet aan het zoeken. Ze hadden immers geen haast.
En opeens, uit het niets, kopen ze een huis voor veel te veel geld (ze zeiden zelf dat het eigenlijk niet zoveel waard was) en hier zit ik.. gebroken over een huis.