Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar op een manier dat het kan...
Het was tijd voor een nieuw paspoort en de aanvraag ervoor had ik al ingediend, maar het afhalen moest nog gebeuren.
Klinkt op zich eenvoudig, toch?
Alleen ben ik in de tussentijd wat minder mobiel geworden, zie een vorig verhaal van intussen twee weken terug.
Toen ging lopen en fietsen nog min of meer, nu werkt de knie dusdanig tegen, dat fietsen ondoenlijk is, het been buigen en strekken om de trappers te bewegen is ronduit een ramp.
Lopen gaat, maar met een tempo waarbij ik nog door mensen met een rollator wordt ingehaald. Heel langzaam dus.
Om op die manier naar het stadhuis te gaan, was dus niet echt handig, de ervaring heeft me geleerd dat zelfs een stukje naar de fysio en daarna naar het winkelcentrum al een hele opgave is.
Nu heb ik jaren terug, vanwege een ander -tijdelijk- lichamelijk ongemak, een elektrische step gekocht.
Niet bepaald goedkoop, maar ja, je moet toch wat.
Nu komt die step me dus weer mooi van pas.
Jammer genoeg heeft onze overheid een apart beleid aangaande de vervoermiddelen die ons in dit tijdperk ter beschikking staan. Een fatbike mag dus zomaar bereden worden, maar een step heeft een kenteken nodig.
Klinkt ook erg logisch, als je kijkt naar het verschil in gewicht tussen deze twee.
Mijn step blijkt ook nog eens buiten de regeling te vallen; alleen de exemplaren die nu nieuw verkocht worden, komen voor een kenteken in aanmerking.
Maar om nu een ander te kopen wordt me echt te gek, dus blijf ik de huidige gebruiken.
Onder het motto "nood breekt wet" ben ik daarmee op pad gegaan, aangezien ik niet weet hoe lang het nog kan duren voordat gewoon lopen en fietsen weer mogelijk is en aan me gevraagd was aan te tonen dat ik beschik over een geldig paspoort/ ID-bewijs.
Het blijft een gek idee dat ik meer op mijn tellen moet passen dan sommige fatbikers die met een mobieltje in hun hand zonder bezwaar door rood licht fietsen....