Lieve J

Het is gek dat ik teleurgesteld kan blijven raken in iemand waar ik eigenlijk al niets meer van verwacht.
In jouw ogen is hij een 'super' vader, maar ik weet wel beter. Misschien moet ik blij zijn dat je zijn ware aard nog niet ziet, zodat jij mijn teleurstelling nog niet hoeft te delen. Je bent nog zo jong....
Toch vermoed ik dat je meer meekrijgt dan je laat merken.
Herinner jij je nog de dag dat hij niet op kwam dagen op school om samen met jou over de boekenmarkt te lopen, zoals hij had beloofd?
Ik kreeg die middag een berichtje van een moeder van je klasgenootje dat je ontroostbaar was. Mijn hart brak....
Woedend belde ik je vader, maar zoals gebruikelijk nam hij niet op.Ik sprak een (zeer correct) bericht in met de vraag waarom hij zijn afspraak niet was nagekomen of hij me terug kon bellen, omdat ik me afvroeg hoe het met jou ging, omdat je zo verdrietig was geweest....
...geen reactie.
Dit was voor jou de eerste keer dat je bewust meemaakte dat je vader vooral zijn eigen plan trekt en jou niet heel hoog in zijn prioriteiten lijstje heeft staan. Ik was er helaas voor de zoveelste keer getuige van.
Er gebeuren zo veel dingen die mij laten zien dat jij niet meetelt voor hem. Ik ga het vastleggen. Vooral voor mezelf, soms geloof ik zelf niet wat er gebeurt namelijk...maar wie weet krijg jij later vragen over hoe het toen precies zat. Dan zie je hopelijk dat het niet aan jou lag, het ligt aan hem!