Ja

Hoe begin je zoiets? Een goeie vriendin van me had me verteld om er over te schrijven, misschien dat het zou helpen. Dus hier ben ik. Als je dit leest weet je dat het niet geholpen heeft om het op te schrijven. Ik begin met mijn verhaal. Ik ben Joran, 16 jaar en zoekende naar wat hem in leven houdt. Vrienden en familie, voetbal. Sporten misschien. De laatste tijd gaat het minder goed, en heb ik minder zin in dingen die me vroeger altijd vrolijk maakte. Afspreken met vrienden wordt ik namelijk niet meer gelukkig van. Mijn bed uitkomen voelt meer als een verplichting dan dat ik het zelf wil om wat van mijn dag te maken. En dat komt door 3 dingen. Mijn vader, stress en school. Als je me een beetje kent weet je van dit af. Als je dit niet wist, misschien kende je me dan helemaal niet. Waarschijnlijk kennen heel veel mensen me niet, want ik had al veel langer geleden weg kunnen zijn. Ik heb 2 keer geprobeerd om mezelf van het leven te beroven, omdat ik niet wist wat ik moest doen. Ik heb de laatste tijd flashbacks van dingen die gebeurd zijn, vroeger, die misschien nu nog steeds spelen. Pesten bijvoorbeeld, maar ook alle berichtjes die mijn vader naar “een collega” aan het appen was, zelfs toen we samen naar dingen gingen, zoals een wedstrijd van Ajax, moest het weer verpest worden omdat ik hem zag appen. Dat heeft me echt kapot gemaakt, en dat mag je weten ook. Dit kwam vooral hard binnen omdat het al slecht ging met school en nu nog slechter. En dat komt puur door alle shit die in mijn hoofd rondgaat. En nee, ik ben niet gek aan het worden, maar het scheelt echt niet veel. Ik moet me inhouden in de klas om niet te janken als ik weer een flashback krijg, maar dan zet ik gewoon weer een neppe glimlach op mijn gezicht en dan is alles goed. Ik heb het gevoel dat mijn vrienden het enige is wat ik nog heb. Voetbal kan ik niet meer, door mijn kuit, sporten kan ik amper en maakt me niet meer vrolijk. Vrienden blijven dan over. Jasper, Jamie en Robin, jullie zijn echt fantastisch en jullie gaven me weer hoop toen ik dacht dat het niet meer goed zou komen. Jullie blijven echt vrienden tot de dood, geloof me. Melissa, verbreek alsjeblieft niet onze belofte. Mensen hebben je nodig, meer dan dat ze mij nodig hebben. Je bent fantastisch lief en je hebt een hart van goud. Ik hou echt fucking veel van je en je bent echt degene waarvoor ik alles zou doen. Madeleine, dankje voor het helpen met alles. Luisteren naar mijn problemen tot het helpen van middelbare scholierenproblemen. Jari, Lars, Thijs, Matthijs. Dank jullie wel voor alle geweldige plannen en avonden die helemaal nergens op sloegen soms. Ik heb gelachen mannen. Kristel. Er komen alleen maar meer tranen als ik denk dat jij dit moet lezen. Ik hou van je en ik hoop echt dat je iemand anders vind die wel zijn shit op orde heeft in zijn hoofd. Je verdient de wereld en het hele universum. Mam, Tessa en Adrie. Het spijt me. Ik had naar je toe moeten komen mam, dat is mijn schuld. Tessa en Adrie, hou alsjeblieft mam in de gaten. Ze zal echt meer verdriet dan ooit hebben. Sorry. Charissa, ik kan je niet genoeg bedanken voor alle momenten dat jij er voor me was als ik dacht dat er niks meer beter kon en ik geen hoop meer had. Je bent er altijd voor me geweest, en je voelt echt meer als een beste vriendin dan als een tante. Je bent fantastisch. Niels, je bent echt een legend en je bent echt een fucking goeie vriend. Iedereen mag het weten en trots zijn op het feit dat ze jou als vriend hebben. Je bent er altijd voor me geweest makker, en ik hoop dat jij ook genoeg mensen vind die er voor jou zijn. Voor iedereen die ik niet genoemd heb, het spijt me. Ik hou van jullie allemaal en het spijt me als ik jullie pijn heb gedaan.

Ik wens jullie het allerbeste toe in heel de wereld, als dat er nog is.
Joran