First story.

Ik moet erover kunnen praten zonder erover te hoeven praten. Ik moet het met anderen kunnen delen wat er in mij omgaat zonder dat ik het er daadwerkelijk met een ander over hoef te hebben, snapje?

De afgelopen paar maanden waren een achtbaan. Mensen gebruiken die uitdrukking vaak, maar nu begrijp ik pas eigenlijke echt wat ze ermee bedoelen. Na letterlijk alles kwijt te zijn geraakt in nog geen 20 minuten tijd door een verwoestende brand, zijn mijn zoontje en ik bezig om het weer op te bouwen samen. Nieuw huis, nieuwe spullen, nieuwe omgeving. Maar vooral nieuwe trauma's.

Zoveel is er nog gebeurd in de maanden daarna, en nu zijn we hier. Op het punt dat ik medicatie moet slikken om door de dag heen te kunnen komen zonder dat er van alles door mijn kop heen spookt. Vandaag heb ik een verhoging gekregen van mijn medicatie, terwijl ik stiekem hoopte dat de dosis omlaag kon, helaas. Nu is het weer een paar weken wachten en kijken hoe ik erop reageer.

x