De duisternis ingewandeld 
Telkens een stukje meer van me zelf verloren 
Sinds die ene stomme kras 
Was het gedaan met de persoon die ik was 
Steeds verder op het slechte pad 
Dieper en dieper naar beneden 
Niet nadenken bij elke stap 
Tot het einde komen zal 
Lang gaat het niet meer duren 
Mijn wil is niet meer bij te sturen 
Me terug halen is zinloos 
Ben me zelf al verloren een hele poos 
Je kan me beter laten gaan 
Me niet in de weg staan 
Mijn omgeving is vervuld 
Van pijn en bloed 
K’geef me zelf de schuld 
Krassen mogen niet,maar moet 
Lopende tranen, die een uitweg zoeken 
Kapotte stukken ziel in alle hoeken 
De persoon die ik was,, 
Is volledig verleden tijd 
Sinds die ene eerste kras 
Draag nu nog het gevoel van spijt 
Terugkeren, 
Is niet meer mogelijk 
Ik zal het moeten leren 
Zit in het ongeluk 
Het laatste uur geslagen 
Brandend geween alle dagen 
Het lijden is gedaan 
Mijn geest is naar een verre plek gegaan 


