Diesel deel 1

Naar mate de dagen vorderde, was de spanning duidelijk te merken.
Zijn rare blikken die hij me telkens toe wierp eisten zijn tol.

Eind maart kreeg ik zelfs een nachtmerrie over hem en werd ik gillend wakker.
Ik kon er niet meer tegen.
Waarom deed hij zo raar???????
Op een gegeven moment knapte er iets in me en besloot ik hem maar bij zijn lurven te grijpen, en met hem te gaan praten want dit kon zo niet langer doorgaan.


In de morgen van 1 april zat ik huilend en overstuur mijn broodje naar binnen te proppen want ik moest die dag wat later beginnen met werken.

Even later ging ik met een bonzend hart naar mijn werk.


Toen ik door de poort het terrein op liep zag ik zijn zwarte brommer al staan.

Eenmaal op de afdeling zag ik hem niet. Waarschijnlijk was hij naar de WC.
Toen ik even later met Pimmetje bij de receptie mijn lunch zat op te eten liep hij voorbij.
Hij ging voor me staan er hij draaide express zijn hoofd om.
De kouwe rillingen gierden door mijn lijf.

2 seconden later liep hij met een groepje naar de gang ( hij had blijkbaar een cursus).
Terwijl iemand van het groepje zat te praten, schoof hij naar de kant zodat een blik naar mij kon werpen.
Hij keek me met een grijnz aan en hij had weinig belangstelling in wat de cursusleider te vertellen had.
Ik wist niet hoe snel ik mijn hoofd moest omdraaien.
Pimmetje had niks in de gaten en ik volede me zo bang en alleen.

Nadat de pauze was afgelopen liep ik terug naar de afdeling.
Melrose was inmiddels gearriveerd en ze maakte zich zorgen om me.
Ik wimpelde het af want Minoes zat mee te luisteren en ik had even geen zin in de aandacht van een roddeltante.

Op een gegeven moment kwan hij de afdeling op en ging hij achter de PC zitten surven.

Ik stond op en liep naar hem toe.

Met een autoritiare stem zei ik: Kan ik even met je praten.
Hij lachte naar me sloeg hij arm om mijn schouders en we liepen naar een afgelegen hoekje .
Terwijl hij zat stond ik met Knikkende knieen voor hem.
Als eerste bood ik mijn excusses aan voor de grapjes die ik gemaakt over zijn achternaam.

Daarna vroeg ik hem waarom hij steeds boos naar me keeken dat ik daar bang en onzeker van werd en 1 nachtmerrie had gehad.
Op een monent begonnen mijn benen ook nog te trillen en dat zag hij.
Wat er toen gebeurde dat sprak boekdelen.

Voor ik het wist omhelste hij me en hield hij me stevig vast.
Ik was totaal perplex en sloeg automatisch ook mijn armen om hem heen

"ik ben echt niet boos en ook nooit op je geweest hoe kom je erbij"
"ik zwaaide naar je en je draaide je hoofd om" ( ja ja sleezy sonofa bitch)

Wat hij daarna vertelde ging langs me heen want ik was te verbouereerd om nog verder te luisteren.
In ieder geval begon hij een lange preek over zijn sporthobby.

Aan de ene kant was ik opgelucht van zijn reactie maar aan de andere kant geloofde ik hem niet.
Toen ik weer op mijn plek ging zitten hoorde ik hem mijn naam noemen door zijn mobiletje.
De rest van de dag verliep normaal.
Hij ging weg maar niet voordat hij me luidkeels groette.

De 2 dagen er na verliep harmmonieus.
hij straalde als ik hem groette en hij flirte met me erop los.
Ik zag ook dat zijn wallen onder zijn ogen wat minder waren.

Dit was het dan voor even.

wordt vervolgd