Dagje Amsterrrrrdam!

Ik ging voor whombhealing naar I'm youre sis.
Dat was heel erg fijn. Ik was echt even van de wereld en voordat ik het wist ging de bel ttttinggg...

En scheen de lamp heel fel in mijn gezicht.
Tijdens de massage kwam er meerdere malen slijm los in mijn keel.
Baarmoeder is verbonden met de keelchakra.

Het kostte tijd om weer bij mijn positieven te komen.
Ik was zo heerlijk in de watten gelegd. Ik werd als het ware afgelegd. Mijn handen werden mooi gevouwen en in piramidevorm op mijn onderbuik gelegd en mijn hoofd werd met doeken gebonden.

Maar ik werd niet uit de watten gehaald. Ik moest zelf alle doeken van mijn lijf verwijderen en zelf opstaan. Ik kreeg daar geen hulp bij.
Dat vond ik eigenlijk wel minder.
Ik moest dus opstaan maar ik was daar helemaal niet aan toe.
Ik kruip letterlijk op de bank bij Samoor. Want ik ben nog steeds van de wereld. Het voelt als tijd is op. Dat werd nooit zo gezegd of gevibed. Maar ik weet zelf toch ook wel dat ik niet uren kan blijven hangen.


Ik ga naar de wc en vergeet mijn pak met koekjes.
Ik loop op mijn dooie gemak door het park, maak foto van een beverboom aka magnolia boom.

Ik neem de tram naar Amsterdam CS.
Maar ik wil eten. Surinaams eten en vraag omstanders of ze wat weten.
Niet in CS. Dat word Zuid Oost of Kam Yin etc.

Uiteindelijk ga ik Googlen en neem ik de bus naar de 2e Hugo de Groot straat. Daar heb je een overheerlijke rotitent en zodoende beland ik bij Aarti.
Ik laat het mij goed smaken. Je kunt er niet pinnen. Wel contant of met een tikkie.


Na het eten besluit ik gewoon op mijn dooie gemak te gaan wandelen naar CS.
En zodoende wandel ik langs de grachten van Amsterdam.
Amsterdam is authentiek, de tijd is stil gestaan. Het ademt sfeer, luxe, status, geld, rijkdom maar ook down to earth, open minded, gewoon normaal doen uit.

Amsterdam is weinig tot niks veranderd met 40 jaar geleden.
De grachten waarin Johnny Guitar Watson in een bootje werd rondgevaren in de jaren 80 zijn nog steeds hetzelfde gebleven.

Diezelfde grachten waarin Leontien van het rad van fortuin/ vrouw van Marco Borsato in bikini in stukken werd gesneden door die griezel uit Amsterdamned.

De gebouwen zijn oud. Je kunt zonder vaarbewijs voor 2 uurtjes een bootje huren en gaan varen op de grachten. Tis wel 45 euro per uur.
Je gaat mij niet wijs maken dat die mensen langs de grachten geen geld hebben om te varen.

Er staan ook woonboten in het water. En allemaal potten met planten en bloemen door de straat langs de grachten.

Ik loop een winkeltje binnen dat heerlijke geurkaarsen verkoopt. Met edelstenen erin. Genaamd Divine feminin. Ik doe mezelf zo'n kaars kado voor E15,-

Als afsluiter voor de whombhealing session.

Ik loop nog allerlei winkeltjes binnen met cannabis koekjes en thee en zelfs cannabis gummies om te eten.
Een paddolamp en ga zo maar door.


Ik struin winkeltjes in en uit. Een tof kleding winkeltje met coole outfits en Prince die aan de muur prijkt.
Het winkeltje geeft mij Space cowboy vibes.
Jamiroqai.


En daar ben ik dan op Amsterdam CS.

Tijd om de trein naar huis te pakken die bomvol zit. Ik heb het warm en voel een opluchting als de horde mensen bij Hilversum uitstappen.
Wat een verademing en eindelijk weer zitplaats na de hele tijd te hebben gestaan.

En nu ben ik weer thuis, allang thuis. Morgen weer werken.

I got to say, today was a good Day.






GR Art = Tiek