Back to basic

bij het starten aan mijn vorige relatie was ik bang dat ik te vroeg weer met haar zou komen, mezelf meer tijd had moeten geven, misschien gewoon even wat tijd voor mezelf had moeten nemen.
Nu de relatie voorbij is en ik in sommige gevallen weer contact heb met het meisje die me gelukkig heeft gemaakt besef ik me dat het gevoel van toen wederzijds is geweest, we zijn geleefd de afgelopen jaren, geleefd in een situatie waarbij controle voor ons zo belangrijk was, dit was er simpelweg niet.
nu onze relatie voorbij is, valt het me op dat ik nog vaak verlang naar de situatie als de afgelopen jaren.
dit is niet zo vreemd, bij het gesprek gevoerd met mijn ex-vriendin hebben we geconcludeerd dat we beide nog extreem veel van elkaar houden, maar (er is altijd een maar) we weten niet of we dit weer kunnen en willen elkaar de tijd gunnen om te ondervinden waar het leven echt om draait.
nu komt het lastige, zij zegt dat ze me nooit zal vergeten en er misschien wel weer is een kans is dat het goed komt, maar niet binnen nu en 2 jaar. ik ben bang dat ik binnen nu en 2 jaar niet meer in een positie ben om (zoals het nu lijkt) terug te keren bij het meisje die mij gelukkig maakt. ik kan geen 2 jaar wachten, dat zal ik dus ook niet doen. ik kan er ook niet vanuit gaan dat zij niet verder gaat, op het moment dat er een ander persoon in haar leven komt zal waarschijnlijk de mijne instorten. (andersom ook) ze gaat proberen of ze bij defensie kan komen, een keuze die ze niet wou maken op het moment dat ze met mij in een relatie zou zijn, dit begrijp ik volledig.
het moment is daar dat ik door moet, maar ik ben bang om door te gaan, bang om af te gaan.
ik heb altijd willen zien of het gras ergens anders groener is, dit is mijn kans, waarom wil ik dan weer terug naar haar? zoveel vrouwen en ik wil alleen die ene...,
ik heb besloten dat ik de stap niet meer ga zetten om haar terug te winnen de komende tijd. de tijd die ik wou maken voorafgaand aan deze relatie is een aantal jaren later vrij gekomen, de pijn die daar bij mee is gekomen rekenen we maar even niet mee.
de kerstperiode is lastig, m'n wereld voelt als ingestort, maar ik blijf staan.

de toekomst is nu.