4-1-2019

Vannacht kwam ik je weer tegen. Mijn vader, waar ik nooit echte liefde van heb gekregen. Eerst zei je helemaal niks tegen mij. Je was aan het bellen en maakte geen tijd voor mij vrij.
Daarna begon je in een keer tegen me te praten alsof alles goed tussen ons ging. Maar dit was niet zo, want jij maakte altijd van alles een groot ding. Ik volgde jouw geloof omdat ik wilde dat je van mij hield, maar toen werd alles vernielt. Ik hield het niet vol want het vroeg te veel van mij. Er was zoveel wat ik volgens jou dan moest doen, ik hield het niet meer bij. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om te zijn wil ik wil zijn, maar dit vond jij absoluut niet fijn. Je accepteerde het niet dat ik jouw geloof niet meer wilde volgen, dus kwamen er gevolgen. Je vertelde dingen over mij die niet klopte, ik wilde dat je hiermee stopte. Maar tot op heden doe je dit soms nog. En toch... toch vergeef ik je elke keer weer.