18-6-2014

Elke keer denk ik weer van, ja nu ga ik haar vertellen hoeveel het me spijt. Maar dan denk ik weer van, misschien boeit het haar wel helemaal niet. Misschien wilt ze helemaal geen vriendinnen meer zijn. En nu ook nog dat gedoe met J, volgens mij gelijk toen hij op school kwam ging hij naar L en vertelde hij wat ik allemaal gezegd had. Want ze praatte de rest van de dag niet meer tegen me. Ik snap daar dus helemaal niks van. Want ik probeer het juist weer goed te maken met iedereen... Jip is wel super aardig tegen me (komt waarschijnlijk ook omdat ze L haat maar ja). Tijdens nederlands gaat L ineens aan N zijn nek kietelen, ik dacht echt zo van wtf ben jij nou aan het doen. Ze zegt wel altijd dat ze niks van jongens wilt, maar ondertussen is ze wel iedereen aan het fixen. Ik wou dat zij ook eens kon voelen hoe ik me nu voel, zodat ze kan begrijpen hoeveel pijn ze me eigenlijk doet. Alsof ik niet door heb dat als ik me omdraai dat er weer over me gepraat wordt. Alsof ik geen gevoelens heb waar ze rekening mee moet houden. Ik weet dat ze boos is maar dit slaat echt nergens op. Ze is me aller beste vriendin, en ik wil haar niet kwijt. nooit niet. Maar ik denk dat dat niet wederzijds is. En dan heb ik vrijdag ook nog de begrafenis van tante jo, ik vind het zo zielig voor oma. En soms denk ik zo van, Ja hij is super leuk. Maar dan doet hij weer iets en dan denk ik van je bent echt een klootzak. EN hoe die met L doet dat slaat echt nergens op!! Alsof ze al wat hebben. Maar als je daar over begint met haar in de buurt, wordt ze weer helemaal leip. Dus ik zet me erover heen, en ga morgen met haar praten. Want dan hoef ik haar daarna toch 3 dagen niet meer te zien. en als ze me excuses niet accepteert, dan is het maar over Volgend jaar zie ik toch niemand meer. Maar als ik helemaal alleen ben, dat is ook verschikkelijk