10. :(

Achter elke traan zit een herrindering.

ergens aan denken waar je niet aan wou denken,
toen die tijden nog zo mooi en fijn waren.
12 jaar lang en dan op een dag word je bewust van
het einde?!

12 jaar lang, kende wij elkaar. 12 jaar! en na 12 jaar
laat jij mij vallen, als een baksteen. Ik kan alleen
maar aan jou denken, die tijden met jou, huilen,
lachen alles konden we met elkaar. we konden alles
bij elkaar kwijt, maar jij vond iemand anders belangrijker
en dat heeft mij hart diep geraakt. Nog dieper dan een
put.

Doortje, zij was mijn beste vrienden. We kennen elkaar
al 12 jaar, we gingen letterlijk s'ochtens 's middags en
's avonds met elkaar om. 24/7. Sochtens met elkaar op
de scooter naar school. smiddags na school met ze tweeën
wat doen. En savonds na het eten ( als we niet bij elkaar
aten) chillen met vrienden. Jij was mijn alles. Je was mijn
steunpaal, mijn beste vriendin. Maar 4 maanden geleden
kreeg jij een vriendje, waar ik van me ouders niet mee om
mag gaan, omdat ik door hem heb vastgezeten 5 uur lang.
Om een gestolen boot, terwijl wij dat niet wisten. Jij wist dat
ik niet met hem om mog gaan, maar toch probeerde je het
bijvoorbeeld met oud en nieuw. samen en hij was er ook bij.
lekker gezellig jij met hem op de bang en ik op een stoel tv
kijken. Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld dan die avond.
jij liet mij staan voor je mannetje. Ze weet dat ik het haar 100%
gun, maar dat zij mij dit aan doet is niet normaal. We hebben
heel erg ruzie gekregen om hem, ze was alleen maar bij hem.
Als ik der belde dan was ze bij hem, sochtens in bed, smiddags
bij hem thuis en savonds gingen jullie gezellig film kijken. Ik
liet het gaan, maar de ruzie kwam al gouw. Jij had aan het begin
gezegt als je ergens mee zit moet je het zeggen. Dan vertel ik
haar dat ik het gewoon niet meer trek dat ze alleen maar bij hem
is en dan word je boos, dat ik zeg dat het alleen maar aan jou ligt.
En dat is ook zo, ik belde haar nog elke dag en zij belde mij nooit
meer. We zwommen elke dinsdag met ze 2e. Maar toen opeens met
ze 3e. Jullie twee en ik alleen. De ruzie's kwamen achter elkaar.
Om alles en niets. Als ik tegen iemand zij dat ik niet lekker in me
vel zat door haar, dan was ze gelijk boos want ik moest het tegen
haar zeggen, maar als ik het tegen haar zei werd ze boos en als ik
dat dan tegen der zei dat ze dan boos werd dan was het niet zo
en dan loog ik want ik loog alles bij elkaar. Ik was niet meer te ver-
trouwen. ik was geen echte vriendin. Ik zie het heel anders. Dat jij
durft na 12 jaar vriendschap mij in de steek te laten voor een of
andere crimineel die 2 jaar in de bak heb gezeten, niet hondert
procent in ze hoofd is en een drugsverslaafde. Maar het ligt allemaal
aan mij. En als ik ook maar een woord over hem zei, dat was het
raak dan moest ik me gore bek houden want ik wist niet hoeveel
zij om hem gaf en dat die was verrandert. het zal allemaal wel.
verranderen mensen die aan de druks zitten en 2 jaar vast hebben
gezeten vanaf ze 15e dan klopt dat niet en dan blijft dat bijna altijd
bij.

Maar wat zij niet weet, is dat ik elke avond huilend in me bed lig.
Dat ik altijd aan haar denk, met alles wat ik doe wil ik bij haar zijn
want ik mis der als de zon op een zomer dan en de maan op een
heldere nacht. Ik ben er helemaal kapot van. En ik weet me gewoon
geen raad meer met alles. Als ik met andere vriendinnen ben is het
enige waar ik aan denk is jou.

Want jij was mij alles, mijn ideaal jij was de beste vriendin van allemaal