Sleutel naar Geluk
Ik zit gevangen
Tussen donkere muren
De duisternis valt als een schaduw over me heen.
Mensen schreeuwen naar me
Zij hebben de uitweg gevonden
Ze willen dat ik met ze mee kom
Maar er schreeuwen stemmen in me hoofd
Dat ik beter kan blijven waar ik nu ben
Tussen donkere muren
Daar is waar ik thuis hoor
Ik ben het licht en het geluk niet waard
Het zwarte gat, de pijnlijke stiltes
Dat is wat ik heb verdiend
De tranen stoppen eindelijk
Ik heb er genoeg gelaten
Mijn ogen zijn rood
Ik staar verdwaasd voor me uit
De schreeuwende mensen hoor ik niet meer
Ze hebben het op gegeven
Ze hebben MIJ opgegeven
Ze hebben me laten gaan
Ze hebben me laten stikken
Ik heb genoeg reden om mezelf op te geven
Ik heb genoeg reden om te stikken
Waarom geef ik het niet op?
De duisternis word sterker
De muren komen dichterbij
Het zwarte gat nadert snel
Nog even en ik kan niet meer
Nog even en ik geef op
Ik verzamel alle kracht om in leven te blijven
Dan word het zwart voor me ogen
Ik zie kleuren springen in het donker
Ik hoor vaag een stem
Een bekende stem
Ik voel stevige armen om me heen
En dan laat ik het gaan
Wetend dat ik veilig ben
Ik stop met proberen
Ik stop met doorgaan
Ik geef op
Terwijl ik door jou naar het licht word gedragen
Op weg naar geluk
Tussen donkere muren
De duisternis valt als een schaduw over me heen.
Mensen schreeuwen naar me
Zij hebben de uitweg gevonden
Ze willen dat ik met ze mee kom
Maar er schreeuwen stemmen in me hoofd
Dat ik beter kan blijven waar ik nu ben
Tussen donkere muren
Daar is waar ik thuis hoor
Ik ben het licht en het geluk niet waard
Het zwarte gat, de pijnlijke stiltes
Dat is wat ik heb verdiend
De tranen stoppen eindelijk
Ik heb er genoeg gelaten
Mijn ogen zijn rood
Ik staar verdwaasd voor me uit
De schreeuwende mensen hoor ik niet meer
Ze hebben het op gegeven
Ze hebben MIJ opgegeven
Ze hebben me laten gaan
Ze hebben me laten stikken
Ik heb genoeg reden om mezelf op te geven
Ik heb genoeg reden om te stikken
Waarom geef ik het niet op?
De duisternis word sterker
De muren komen dichterbij
Het zwarte gat nadert snel
Nog even en ik kan niet meer
Nog even en ik geef op
Ik verzamel alle kracht om in leven te blijven
Dan word het zwart voor me ogen
Ik zie kleuren springen in het donker
Ik hoor vaag een stem
Een bekende stem
Ik voel stevige armen om me heen
En dan laat ik het gaan
Wetend dat ik veilig ben
Ik stop met proberen
Ik stop met doorgaan
Ik geef op
Terwijl ik door jou naar het licht word gedragen
Op weg naar geluk
03 aug 2015
- meld ongepast verhaal
-
SecretDiary
zaterdag 07 november 2015 11:49
Weer een prachtige en emotioneel gedicht! Goed gedaan Lyn! Hoe doe je dit?
-
Felynxx
zaterdag 07 november 2015 12:12
ik schrijf m'n gevoelens op, en maak d'r dan zo iets van. Ik weet het eigenlijk niet zo goed hoe, het gebeurd gewoon
@SecretDiary
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 apr 2019 alleen, en nu?
- O 30 sep 2016 - ( 1 )
- O 23 jul 2016 vwo3 ( 5 )
- O 22 jul 2016 Space
- O 14 jun 2016 Depression is sometimes beautiful
- O 14 jun 2016 Duister
- O 08 jun 2016 A-dam
- O 25 mei 2016 Follow Me
- O 05 apr 2016 Nieuwe laptop? ( 5 )
- O 20 mrt 2016 - ( 1 )
- O 27 feb 2016 Because it hurts ( 2 )
- O 22 feb 2016 Van me afschrijven ( 1 )
- O 07 feb 2016 Scene one
- O 05 feb 2016 Trust me..
- O 31 jan 2016 – ( 3 )