Dacht dat het beter zou gaan...

Hallo lieve mensen,

Al een tijde heb ik niet geschreven, puur omdat ik er geen kracht voor had.
Sommige hebben misschien gelezen dat het uit is gegaan tussen mij en mijn vriend een maand geleden. Ik was er kapot van en dat ben ik nog steeds.

Een week na dat het uit was gaf hij me nieuwe hoop, zei dat hij spijt had, me miste en nog van me hield. Ik geloofde hem en had weer met hem afgesproken. We zouden het rustig aan doen. Enkel een week daarna had hij een meid ontmoet in de Efteling, bij de Figuratie. Hij heeft de hele dag met haar doorgebracht en een foto gemaakt. Daarin is duidelijk te zien dat er meer was gebeurd of ieder geval dat ze elkaar leuk vinden.

Uit woede ben ik naar hem toe gereden heb zijn spullen afgeleverd hem gezegt dat hij gelukkig mag worden en ben weggegaan. Hysterisch huilend zat ik in de auto niet in staat te rijden. Zeker heb ik wel 2 uur in de auto gezeten met me zusje aan de lijn. Uiteindelijk zijn 2vriendinnen me komen halen en hebben me naar huis gebracht. Dit was 3 weken geleden...

Hierna heb ik nog kort contact gehad met me ex. Hij had spijt dat het zo was gelopen en hoopte vrienden te blijven.
Zelf wist ik niet wat ik moest doen, voelde me bedrogen en gebruikt en toch wilde ik hem niet kwijt. ik belde hem om uit te leggen wat hij me heeft aan gedaan.. hoe ik me voelde, maar het leek niet door te dringen. na een paar dagen heb ik het hem vergeven, waarom zo boos als het al uit was... Hij had recht om opnieuw iemand leuk te vinden want het was al uit tussen ons..

Nu hebben we nog contact over de app en het gaat wel goed. Echter bleef hij me wel het gevoel geven dt we nog iets hadden en dat deed me zeer.
Weken voel ik me al niet goed, ben er ziek van geweest en alles qua school en werk loopt ook tegen.
Liefst wil ik stoppen met alles en verrotten in mijn bed... Zorgen dat iedereen me vergeet!
Maar ik zal hen dan niet vergeten...

nou vertelde hij dat hij een date had met dat meisje van de efteling.. Eerst was ik blij voor hem, toen boos op haar en nu verdrietig... Ik heb nog steeds gevoelens voor hem dieper dan ik dacht! Stiekem wil ik hem niet kwijt en hoop dat we vrienden blijven....
ze lijkt me namelijk heel aardig dus misschien wor dik ook wel vrienden met haar, het zou kunnen toch..

Helaas weet ik nu niet wat ik moet doen.
Jank de hele boel bij elkaar en wil het liefst dat hij hier is om me te knuffelen en me gerust te stellen dat hij er voor me zal zijn en dat altijd zo zal zijn.. Natuurlijk kan ik dat niet van hem vragen, maar hoop het wel..

Misschien hebben jullie tips/ advies voor me.
Om vrienden te blijven met me ex of om hem te vergeten...
Misschien zelf om minder down te zijn, want ik zit echt op randje van ondergang...
Had tip gekregen voor een boek, moet hem nog aanschaffen maar denk dat het wel hoog tijd is daarvoor.
06 dec 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dagda
Dagda, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende