Weerzien

Twee jaar en 1 dag geleden. Ik zag het niet aankomen dat je zou overlijden. Het ging snel, het overdonderde mij.

De dierenarts was lief voor me. Ze probeerde mij te troosten.

Het gemis is groot. Voor anderen lijkt het alsof het verdriet minder is geworden maar dat is niet zo. Ik verberg het alleen meer. Laatst vroeg een winkeleigenaar naar je en toen ik vertelde dat je overleden bent kwamen emoties in alle hevigheid omhoog. Ik glimlach. En duw mijn tranen terug. Om later, in de veiligheid van mijn huis, het verdriet te uiten.

Je bent in een andere wereld en ik ben hier. Als ik er zelf niet meer ben dan ren ik naar je toe. Er zijn dagen dat ik daar erg naar verlang.

Allerliefste knuffel, ik mis je vreselijk. Als ik je maar even kon vasthouden. Zeggen hoeveel ik van je hou. Dat je nooit uit mijn gedachten bent.

Tot weerziens.
18 nov 2020 - bewerkt op 19 nov 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Groningse
Groningse, vrouw, 52 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende