Hoewel lang afwezig in de breedste zin van het woord, wil ik toch even te voorschijn komen.
Bovenstaand filmpje kwam ik onlangs 'toevallig' tegen op YT, in de aanbevolen vids op mijn kanaal. Ik wilde eigenlijk niet kijken, maar deed het toch. Behalve onbedaarlijk huilen, voerde het me mee naar levensechte herinneringen aan mijn dochter en ik in de eerste maand van haar leven. Dat er nogal eens tegen me gezegd is dat het onmogelijk is dat ze iets heeft meegekregen van toen, die dag... dat ze me echt niet zal hebben gemist. Dat het gewoon toeval was, die ontmoetingen later met mij, dat als haar jasje weer werd aangetrokken, dat ze hard huilde. En toen ze kon praten eens riep bij het afscheid, na een bezoek van mij aan haar, 3 keer 'mama, niet weggaan'....
Weet je, ik denk wel eens, 'wat heb ik haar aangedaan'.
O.a. bij ontvangst diagnose GGz van mijn dochter (4) en rapport medische psychologie iets later.
Echt, het brak mijn hart bij het lezen ervan. Er stond als het ware in dat ze, nu al, ... speciaal is. Je weet wel wat ik daarmee bedoel.
Een paar dagen later kwam ik mijn scriptie 'Ward Ruyslinck en het existentialisme' van járen geleden tegen, die ik even heb doorgebladerd. Hierin staan de twee boeken 'De ontaarde slapers' en 'Het reservaat' centraal, waarin het gaat over personages, waarvan ik me toen niet kon voorstellen om zo te zijn, op zo'n manier te leven. En wat is nu het geval, ik ben nu precies zo. Buitenbeen in deze maatschappij, eigenlijk geschikt om 'een reservaat' te worden 'vast geketend', 'een "reservaat" voor afwijkende, nutteloze mensen'.
Het houdt me bezig. Ik voel me alsof ik al 'vast geketend' ben. Ik heb zo'n heimwee, maar zo iemand als ik, heb ik wel eens gehoord van een geleerde 'zouden ze levenslang vast moeten binden', dus het begint me te dagen... waarom ik uit alle macht op afstand van mijn dochter wordt gehouden....
waarom ik uit alle macht op afstand van mijn dochter wordt gehouden....
Ook hier zal Karma eens een rol gaan spelen. Er komt een moment dat je dochter de puzzelstukjes op z'n plaats kan leggen en ongetwijfeld daar vragen over gaat stellen richting degenen die nu tussen jou en haar in staan, al dan niet met de beste bedoelingen. Dat beste overigens met aanhalingstekens..