Toeval?

Vandaag werd ik wonder boven wonder precies op tijd wakker om mijn afspraak bij het FACT te halen. Ik had wel opstart problemen, maar ik kon ze de kop indrukken door voor ogen te houden dat het echt van belang was om te gaan. Ik zou de laatste psychologische test gaan doen van een reeks, waar ik al wekenlang mee bezig ben. Dus ik heb me klaar gemaakt en ben lopend met psychedelic trance op mijn hoofd naar het GGz gebouwtje gelopen, wat pal naast het MKD waar Esmee naar school gaat zit. Ze heeft nu vakantie, maar normaal sta ik altijd eventjes stil daar, om te luisteren of ik haar hoor buiten spelen. Maar enfin. Sinds weken had ik vandaag de benodigde rust in me om de test van 574 stellingen te maken. Ik kon er niets aan doen, maar bij sommige zinnen schoot ik in de lach, terwijl het toch wel ernstig is als iemand daar last van heeft, van bijvoorbeeld een onweerstaanbare drang voelen om iets van iemand anders weg te nemen, zelfs als je het niet eens kan gebruiken. Ongeveer op de helft begon ik mijn concentratie even te verliezen, maar ik heb toch doorgezet om de test in zijn geheel af te ronden en dat is me gelukt. Mijn psychologe gaat de boel verwerken en zal mij bellen om een afspraak te maken om de uitslag te bespreken. Iets in me zegt me dat er iets totaal anders uit gaat komen dan mijn huidige diagnose, bipolaire stoornis met recidiverende psychosen.

Bij het weggaan liep ik mijn twee begeleiders, Winny en Daniël tegen het lijf. Het was klaarblijkelijk opvallend dat ik beter in mijn vel zat, want ze uitten allebei hun blijdschap me sinds tijden weer eens te zien lachen. Ik was er zelf ook wel blij mee. Daniël ken ik al sinds 2005 toen ik in de kliniek 'opgenomen' (opgesloten) zal gedurende mijn eerste psychose. Hij was daar toen verpleger en haalde me af en toe even uit de separeer. Tijdens de opnames van 2013 en 2016 was hij ook een van de verplegers. Nu sinds een half jaar ofzo werkt hij dus bij het FACT, ambulante zorg, hier in mijn stad. Het grappige is dat hij ook uit een Protestants Christelijk gezin komt, wel een iets lichtere vorm als het domineesgezin waar ik uit kom. Hij is een Zeeuw en toevallig speelde een deel van mijn leven zich ook af in Zeeland. Ik heb dit ook beschreven allemaal, inclusief de psychose van 2005 en laten lezen aan hem. Hij heeft Eindeloos ook gelezen inmiddels. Het komt mij in ieder geval goed uit dat hij nu in het team van begeleiders om me heen zit. Alsof het zo had moeten lopen allemaal.

Morgen weer een afspraak met het FACT, ditmaal met de ervaringsdeskundige. Ongelooflijk hoe hij over zijn verslaving heen is gekomen, en hoe krachtig hij nu is. Hij heeft in de tijd dat ik 'em nu meemaak al heel veel veranderingen aangebracht hierzo. Morgen wil ik het met hem gaan hebben over hoe hij mediteert enzo.

Ik heb goede moed.