Nota's voor mijn therapeut

Ik denk dat er iets mis is met de manier waarop ik dingen ervaar, naast opluchting als dingen niet verkeerd gaan heb ik eigenlijk weinig positieve emoties, ik heb het gevoel dat ik 90% van de tijd fake dat ik dingen grappig vind
Ik heb mij al afgevraagd of hoe ik mij voelde/deed na de zm poging meer in lijn ligt met hoe ik "echt" ben; dwz afgestompt en emotieloos
Ik sta op evenementen en activiteiten met vrienden en ik voel mij leeg
Ik heb geen doelen of dingen die ik wil waar ik naartoe werk, en dat geeft mij het gevoel dat ik mijn leven aan het verspillen ben
De laatste keer dat ik het gevoel had dat ik iets deed omdat ik het echt wilde was toen T en ik nog niet samen waren
Ik voel mij onbegrepen in de manier waarop ik afzie omdat er zo weinig mensen in mijn omgeving begrijpen wat ik bedoel met de leegte die ik beschrijf
Ik ben constant jaloers op mensen die wel een doel lijken te hebben
Soms vraag ik mij af of ik mijn therapie expres vol praat met nonsens omdat het echte probleem mij bang maakt
De meeste vooruitgang die ik in de laatste maand had gemaakt was gewoon meer repressie
Ik weet niet meer of ik dingen niet leuk vind, of gewoon niet waardig genoeg voor mij
Ik word onredelijk kwaad over stomme dingen, ik heb episodes waar alles mij irriteert of nerveus maakt zonder dat ik weet waarom
Ik geloof eigenlijk niet dat ik nog beter kan worden