Mijn eigen gedachten

Deze week heb ik een weekje vrij. Finally, de eerste week na het hele jaar werken. En wat voor week! Iedere dag heb ik genoten van de zon. Iedere dag stond ik op en trok een bikini aan. Het maakt me zo dankbaar!

Het lukt me goed om alleen te zijn, maar ik merk ook dat mijn gedachten veel bezig zijn. Weinig afleiding dus soms strand ik in mijn eigen denken.

Ik wil veel doen, maar doe ook weer niks. In slaap heel erg vroeg. Ik moet echt nog wennen aan het donkere op de vroege avond. Hierdoor ben ik midden in de nacht wakker. Ook wel omdat ik al twee dagen enorm slecht eten op heb. Ik word wakker omdat ik dorst heb. Dat heb ik echt nooit. Fijn om te merken dat goed voedsel mij zoveel meer bied.

Afgelopen weekend was het weekend waarin ik de oude bekenden M. eindelijk weer zag. En wat is hij leuk en knap. Damn! Ik zag er ook goed uit, tenminste ik heb echt veel complimenten gekregen over mijn uiterlijk. Dat geeft alleen maar meer motivatie.

Alleen er is helemaal niks gebeurd . Ik hoopte op een zoen met hem. We hebben veel gelachen maar ook omdat ik hem opzocht. Hij keek en lacht wel altijd naar mij. Ook hij gaf mij complimenten. Maar jeetje wat baal ik hier van. Wil ik te snel? Vindt hij mij toch niet leuk? Is hij onzeker?

Ik heb een nieuwe aanpak. In plaats van zelf afwachtend te zijn, neem ik het 'voortouw'. Ik ben echt mega trots op mezelf dat ik op hem ben afgestapt. Ik moest weten of hij mij wilde zien binnenkort.

Hij zei iets dat hij na 10 oktober niet druk meer had met werk. Maar dat de aankomende weken iets was waar hij niet aan wilde denken. Nu heeft hij een functie die volgens mij heel wat in houd. Dus ik zei oke, dan zien we elkaar 11 oktober. Dat vond hij leuk. En het stomme is. Iets in mij is gewoon bang dat het niet gaat gebeuren. Er zaten nu ook bijna 3 maanden tussen.

Zou hij mij wel willen zien? We hebben echt een leuke klik. Ik wil hem gewoon beter leren kennen. Of is hij juist doordat hij zo afstandelijk is, interessant? Echt wat is dit allemaal weer ingewikkeld in mijn hoofd.

We hebben elkaar sinds maandag niet meer gesproken. Hij reageert niet op mijn foto's dat ik in mijn bikini bij een plas lig of bij een zwembad. Doet hij dat bewust niet? Misschien vind hij het toch niks dat ik laat merken hem te willen leren kennen?

Mijn doel vandaag is een leuke selfie plaatsen met mijn vriendin. Ik moet zeggen at the moment voel ik me enorm dik. Maar ik ga het wel doen! Alles om zijn reactie uit te lokken.

Eigenlijk wil ik al deze gedachten hier laten en genieten van het moment. Het zijn maar gedachten. Dingen die mijn ego/hoofd maakt. Maar eigenlijk heb ik alleen het hier en nu. Dat is 02.29 uur in mijn bed terwijl ik dorst heb en mijn boven buren thuis komen van een feestje. Eigenlijk kan ik helemaal niks zo invullen en wil ik alles loslaten.

Ik kan alleen maar denken aan de gezelligheid van afgelopen weekend met hem. De grapjes die we maakten en misschien mijn niet altijd tactische directheid. Ik weet gewoon dat hij het voor mij is.

Afgelopen dinsdag kwam D bij mij. De seks met hem is gewoon echt heerlijk. Meer is het volgens mij ook niet haha. Ik weet niet....

Ik ga even drinken, plassen en verder slapen. Even met heerlijke plaatjes op Pinterest mijn leven met hem fantaseren. Ik moet vertrouwen hebben in het universum. Mijn oma is bij mij. Ik voel het en ook dat er iets in mij is dat zegt doe niet zo ongeduldig. Ik zie allerlei lezingen, horoscopen en andere voorspellingen. Alles komt op hetzelfde neer. Hij is nog aan het werk met zichzelf. Maar ik wil hem en ben bang dat ik straks te laat ben...