Miep.

Iedereen is een beetje moe. Ik heb ook wel zin om lekker te slapen vanavond. Gisternacht bleef de kat bij me slapen en die wil graag rond vijf in de ochtend brokjes, dus daardoor heb ik niet optimaal geslapen. En de rest van het huis had de hele dag bezoek, maar ik dacht rond 21:30: ik ga pitten, joe, dus ik ging pitten, joe, want dat kan ik gewoon flikken, want het zijn niet mijn gasten. Maar ik werd dus wel vroeg wakker.

Ik heb al drie keer geprobeerd een stukje te schrijven over mijn piep en ik heb geen zin om het nog een keer te doen, dus deze is van een paar dagen geleden:

Ik ga niet graag naar de huisarts, maar mijn ruis werd een piep en die piep werd een harde piep en die harde piep werd een constante harde piep en toen trok ik het niet meer. Dus toen ben ik maar naar het spreekuur gegaan.
Daar ging de huisarts in opleiding met een of andere instrument in mijn oren poeren, ik vertelde over mijn hooikoorts en dat ik in de herfst met de medicijnen stop, omdat mijn klachten dan afnemen, zij overlegde met "dé huisarts" en toen kreeg ik te horen dat er waarschijnlijk vocht achter mijn trommelvlies zat. Dat ik weer neusspray moest gaan spuiten en dat na een maand de piep, als het goed is, weg zou moeten zijn.
Ze zei nog iets in de trant van dat mensen die het langdurig hebben, er minder last van hadden zodra ze het accepteerden. Maar dat ze verwachtte dat het bij mij tijdelijk was!

Maar ik ben de piep een beetje zat. Ik erger me eraan. Dus ik kan het nog niet accepteren. En ik wil niet het hele jaar door hooikoortsmedicijnen gebruiken, maar het moet. Nog iets om me aan te ergeren.
Maar er zijn zoveel mensen die het erger hebben en het valt bij mij wel mee en het is tijdelijk en bladiebladiebla, ik weet niet waarom ik me altijd schuldig voel als ik voor mijn gevoel bovenmatig veel last heb van 'iets kleins'.
Tijdens het college ging een docent het hebben over factoren die invloed hebben op je focus, zoals gehoorproblemen, en ik zat daar en dacht: ja. Dat snap ik. Volkomen. Ik hoor alleen een piep. Die constante piep.

Maar ja, ik hoor nog steeds een constante piep en het is vervelend, maar ik moet het accepteren, of zo, ja, nou, ja. Lukt niet echt.
Dan maar een plantenupdate.

Mijn schildpaddenschildplanten zijn uit hun slaap ontwaakt. Ze krijgen weer blaadjes. En mijn knoflook heeft al een flink stuk look gekweekt. En mijn calathea doet het prima, er groeien ook kleine stengeltjes nu, dus ik denk dat ik over een tijdje kan ga stekken en 'm kan vermenigvuldigen.
Niet dat het stekken goed gaat in dit huis. Ik probeer al een paar maanden mijn pannenkoekenplant te stekken en de stekjes groeien óf geen wortels en sterven, óf ze sterven zodra ik ze in de aarde zet. Maar het is waarschijnlijk ook te koud. Misschien moet ik een groter stekje afknippen, maar ik wil wel dat de originele plant er nog leuk uit ziet.
Volgens mij moet je een calathea anders stekken, dat je die stengeltjes met hun wortels van de rest van de plant scheidt en dan wordt dat je nieuwe plant. En bij mijn pannenkoekenplant knip ik een stuk af en zet ik dat op water.
Ennn ik heb nog twee mini-cactusjes die niet heel snel groeien, maar ze hebben naaldjes nu! Ze kunnen je prikken! Klein maar fijn! Ze hebben wel de meest ongunstige omgeving overleefd, dus het zijn sterke cactusjes.
En ik heb een peperplant die wat pepers produceert, maar mijn vader houdt niet van pittig eten, dus we gebruiken ze niet en het zijn ook weer niet genoeg pepers om currypasta van te maken.

Naast mijn piep maak ik niet zoveel mee. De docent vond specifiek mijn stukje van het paper het interessantst. Dat voelde goed. En ik heb een hoop scrunchies gekocht en nu ben ik zo'n chick die haar haar vastbindt met een gigantische haarwokkel. Yas queen, slay. Ik heb Murder Mountain op Netflix gekeken. En Big Mouth. Mijn thermopanty kreeg een gigantisch gat in het kruis en dat was nogal frisjes. Niet positief frisjes. Dus ik heb een nieuwe moeten bestellen. Ja, zeer interessant.
Over precies een week is het concert van Ninja Sex Party en ik zag dat ze een best wel cool shirt verkochten en damn son, ja, ik wil een cool shirt met een ninja en een of andere dude met lang haar in spandex en een cape. En dan zegt mijn moeder vast: je hebt weer een gat in je hand, moet je niet een baantje nemen? en dan denk ik: tja. Misschien. Maar ik vrees voor de statistiek en scriptiestress die me te wachten staat. Dus. Vakantiebaantje zou kunnen. Alhoewel, ik weet niet wanneer ik mijn scriptie af heb. Augustusbaantje misschien.
Maar ik ben gewoon lui, dus, ja, dat. Schop onder mijn kont nodig, verwend kreng, et cetera. Ik weet het.

Ik heb een lootje getrokken voor Sinterklaas dat allemaal cadeautjes van precies tien euro vraagt, bij een budget van tien euro, maar er komen natuurlijk nog verzendkosten bij dan, dus ik weet niet wat ze van me verwacht.


Ik vergeet steeds om dit verhaal te plaatsen en nu is het grofweg zes uur nadat ik het heb geschreven en denk ik: vooruit, weg ermee, de wijde wereld in.
Be free.