Ik wil je ontmoeten!

Help, ik zit niet op de goede frequentie?

Ik moet de focus weer terugbrengen naar mezelf. Niet feesten, zuipen en flirten. Maar leven zoals ik mijn leven wil leiden. Ik ben ergens een beetje aan het vluchten voor dat leven. Misschien zit er toch nog wat angst. Terwijl ik ergens ook voel dat ik helemaal klaar ben om verliefd te worden. Het idee heeft mij nog nooit zo blij gemaakt.

Of ben ik er nu te gefixeerd mee bezig? Ik wil het aantrekken, ik ben er klaar voor, ik wil gelukkig zijn met iemand. Mijn doel is om deze zomer met mijn liefde op vakantie te gaan. Ik geloof in de wet van de aantrekkingskracht. En ik geloof dat het mogelijk is. Ik kom iemand tegen waarmee ik het zo leuk ga hebben.

Alleen geloof echt elke vezel in mij in dit verhaal? Misschien mijn onderbewustzijn nog niet helemaal?

Er is zoveel gebeurt het afgelopen weekend. Met mister R. is het helemaal over. Hij gedroeg zich als een kleuter met de uitspraak: "als het zo moet dan hoeft het van mij niet." Waarom hij dit zei? Hij liep in een drukke menigte voorbij en ik zwaaide niet... Terwijl hij zelf ook niks deed haha. Dit was voor mij genoeg. Dus ik heb hem gezegd wat ik zoek, hoe ik er in sta. En ineens was meneer ook opzoek naar iets serieus haha. Het is goed zo. Ik kan hem altijd helpen met zijn bedrijf, maar ik voel echt niks meer voor hem. Hij was een wijze les. Hij was een spiegel. De spiegel van wie ik jaren ben geweest op het gebied van liefde. Onduidelijk, aantrekken en afstoten, leuk zijn maar niet jezelf kunnen geven, etc.

En dan de man die een beetje mijn hoofd op hol aan het brengen is. Waar ik lichtelijk aan verslaafd aan het raken ben. De reden waarom ik mijn gedachten weer even moet uitschrijven. Een oude bekende... Ineens was hij daar in mijn DM. De afgelopen week hebben we elkaar continu berichtjes gestuurd. En nu vandaag zat ik misschien te veel te pushen waarom we elkaar niet gezien hebben terwijl hij in de buurt was. En nu, na mijn berichtje Ja, dat zou wel gezellig zijn geweest! reageert hij niet meer. Al vanaf 18.00 uur niet en het stomme op Insta zie ik dat het gelezen is... Was ik te hebberig, leefde ik te snel in mijn fantasie wereld dat hij niet voor niks in mijn leven komt?

Sinds ik weet dat hij weer vrijgezel is vind ik hem interessant. Ik wil gewoon een date met hem om te kijken hoe we het samen hebben. Is het net zo leuk en lachen als vroeger, is er meer? Kan hij zoenen? Ik ben zo nieuwsgierig naar hem.

Maar ja voorlopig is het stil. Eén voordeel.. Het is 22.00 uur en ik ga slapen. Dan hoef ik niet meer op mijn telefoon te kijken...