Emoties die overmannen
Vanmiddag had ik een meeting met het FACT-team (GGz), dat vertegenwoordigd werd door drie personen, waaronder Winny, mijn 'hoofdbegeleider' waarin ik heel veel vertrouwen heb. Bij het binnen lopen zag ik Daniël ook nog even kort. Hij zei me dat hij het vond meevallen, mijn verwonding boven mijn rechteroog

. Ik hield het nog humoristisch door te antwoorden dat ik er 'wat make up op had gedaan'. Toen het gesprek in. De psychologe die de afgelopen weken tests met me had afgenomen was het eerste half uur aanwezig om alvast e.e.a. te vertellen over de resultaten ervan, die ik volgende week nog nader met haar ga bespreken. Naar voren kwam vooral mijn kwetsbaarheid, somberheid, impulsiviteit, emoties die overmannen en die ik niet de baas kan, afstand tot de maatschappij waar ik wel deel van uit maak. Op sommige punten heb ik wat toelichting gegeven, namelijk dat negatieve emoties me vaak overmannen, maar dat ook fijne emoties me kunnen laten doorslaan. Een duidelijke schriftelijke uiteenzetting verwacht ik over een week van haar.
Hierna heb ik bij Winny en haar collega heel duidelijk aangegeven hoe slecht het nu met me gaat en dat blijven wonen in m'n tempel geen optie meer is, zelfs niet blijven wonen in mijn stad. Ik ben hard toe aan een nieuwe, frisse start elders. Ik ben ervan overtuigd dat er geen andere weg is nu. Tegelijkertijd wil ik hard knokken om weer vertrouwen in mezelf en in de toekomst te hebben. Dat dus. In zekere zin is het zo dat ik het liefst zelfs terug zou keren naar mijn eigen 'land', Friesland, maar omdat ik dichtbij Esmee wil zijn parkeer ik dat idee nog even. Mijn hoofddoel is namelijk ervoor zorgen dat Esmee gelukkig opgroeit en dat ik daar zoveel mogelijk bij ben. Esmee zit nu nog op het MKD (medisch kinderdagverblijf), wat voor haar nog een stabiele plek is als ze straks weg gaat bij mijn broer, schoonzus en hun kinderen. Dat niet op een abrupte manier alles voor haar verandert. Ze had het al moeilijk toen ze met mijn broers gezin verhuisd is onlangs. Ze vraagt soms nog steeds aan mijn schoonzus wanneer ze weer terug naar huis gaan.
Met een opgelucht gevoel liep ik na het gesprek terug naar huis met Q-Music op mijn hoofd, om niet in mijn gedachten te verdrinken. Ik zie tenminste weer mogelijkheden.

CintaSejati, vrouw, 46 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende