Anxiety

Hij zit weer lekker hoog de laatste dagen. Het besef dat mijn leven nog altijd niet op de rit is waarop ik hem wil hebben. De alleenheid, en dat ik daar zo enorm machteloos in sta. Ik heb echt meer sociaal contact nodig en ik weet gewoon echt niet hoe ik dat voor elkaar ga krijgen. Je kan me in een groep mensen gooien maar ik kan daar niks mee want ik krijg die muren niet omlaag. En ik doe maar alsof het goed gaat en alsof er niks aan de hand is en het is zo'n automatisme om dat te doen dat ik dat ook nog steeds doe bij de GGZ. Paniekerig. Huilerig. Ik wil helemaal niet werken zo, het wordt ook steeds moeilijker daarvoor mijn bed uit te komen want op zich is het een leuke baan maar dit is gewoon niet wat ik wil met mijn leven. De rest van mijn leven daar blijven is me eigenlijk ook geen goed idee. Studieambities van de baan en geen energie om sociaal te zijn zelfs al had ik het aanbod aan mensen. Ik weet het gewoon niet meer. Dat Heleen binnenkort stopt en de ERT over de helft is en wat komt er na die ERT? Succes met je verdere leven? Dat gaat me nooit lukken.
27 mrt 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Phlo
Phlo, vrouw, 0 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende