38612mirmar238 ´Màrcus!´schreeuwde ze, terwijl ze~

HEEL GOED BESEFTE
DAT HIJ STERK GENOEG WAS
OM ZIJN DREIGING WÁÁR TE GAAN KUNNEN MAKEN!
´ŃIET DÓEN!´
Hij begroef zijn vingers in heur haar!
¨IK ZOU NATUURLIJK ÓÓK DAT MOOIE KOPPIE VAN JE TUSSEN MIJN HANDEN
KUNNEN FIJNKNIJPEN! DE JÓDEN ZULLEN ME DANKBAAR ZIJN EN RÓME KAN HET
GEEN ENKELE BARST SCHELEN!¨ Hij tròk nòg hàrder.
Haar hele hoofd leek in brand te staan!
´MARCUS!´
Hij wàs wèrkelijk in staat om haar te vermoorden.
´Goed dan. Ik was niet bij Channah!´
¨BIJ WÍE WAS JE DÀN?¨
Zijn adem stonk naar wijn.
´Ik ben naar...´
¨WÁÁR WÀS JE, SLÈT?¨
´In Gadara! Ik ben in Gadara geweest. Om...´
¨WÀS HÍJ DAAR ÓÓK?¨ Marcus trok de rol perkament uit zijn riem en sloeg ermee in haar gezicht.
¨ZÈG ÒP!¨
Ze snikte.
´NEE! IK BEN... IK HEB...´
HIJ BLÉÉF HAAR MET DE ROL PERKAMENT IN HAAR GEZICHT SLAAN!
¨WAAR BEN JE MET HEM GEWEEST? WÁÁR? IK HÈB JE GEWAARSCHUWD!
ALS JÍJ MÍJ BEDRÓGEN HEBT, VERMÓÓRD IK HÈM! EN DAARNA LEG IK JULLIE SAMEN IN ÉÉN GRÀF!¨
´NÉÉ! MARCUS.´
Ze probeerde zich lòs te maken, maar híj was té stèrk.
´MÀRCUS! ALSJEBLIEFT! GADARA... IK HEB... HET KIND... LATEN WEGHALEN.´
Haar bekentenis kwam hard aan. Marcus duwde haar van zich àf, zodat ze languit op de grond viel.

Dreigend, met gebalde vuisten, torende hij bóven haar. Toe zwaaide hij met het perkament,
waarop ze Barak haar liefde verklaarde.
Wóedend wreef ze over haar wang. Ze háátte hem! Ze vervloekte hem en gooide er toen uit:
´IK BEN NAAR DE TEMPEL IN GADARA GEWEEST!´
Zijn handen vielen slap langs z´n lichaam, toen hij besefte wàt díe wóórden betekenden.
Hij staarde naar de flakkerende vlam van de lamp en schudde zijn hoofd.
Héél éven, nauwelijks merkbaar, ging er ´n rìlling door hem heen.
Hij mòmpelde: ¨Dàt is níet... wat ik wìlde.¨

HAAR HAAT VOOR HEM BEREIKTE HET KÓÓKPUNT!
ZE VÍEL HÈM ÁÁN, BEWÈRKTE HEM MET HAAR VUISTEN &
HAALDE VERVOLGENS HAAR NÁGELS ÓVER ZIJN GEZÌCHT. ZONDER ENIGE
MOEITE WIST HIJ ZICH TE VERWEREN DOOR HAAR POLSEN VAST
TE GRIJPEN EN HAAR STEVIG VÀST TE HOUDEN. ZE GING
ALS ´N RÁZENDE TEKÉÉR, GILLEND EN VLOEKEND,
TOTDAT ZE UITEINDELIJK UITGEPUT
AAN ZIJN VOETEN
IN ELKAAR
ZAKTE...