Profielfoto van daantje88

daantje88

Vrouw
35 jaar
20 jun 2008
09 mrt 2018

» Verhalen van daantje88







Iedere
nieuwe voetstap
die men gaat
Is een vage afdruk
van 't verleden
dat men onzichtbaar
achter laat.



Heel even mocht ik het zijn
zonder het te weten
Het begin van het zwanger zijn
een klein wondertje wat had kunnen verder groeien.

Het voelen van het schoppen in me buik
en horen van het hartje
Het kunnen bekijken hoe mijn buik groeide
kijken hoe het volgroeide tot een kindje.

Aan het einde van de zwangerschap
een wondertje kunnen vast houden
Knuffelen en de liefde en de wamte geven
er zijn voor wondertje o zo klein.

Maar het had niet zo mogen zijn
na twaalf weken was het voorbij
Het had zo moeten zijn
het lijkt nog de dag van gisteren.

Het moeten verliezen
het nooit meer kunnen voelen
Het vast houden en aanraken
het doet me pijn en verdriet.



1814x bekeken