8/b de mannen die nu het zeegat kozen waren vooral

PROFESSIONELE HANDELAREN & zeelui, geen boeren met boten die sòms op handelsreis gingen: 't was 'n beroepsgroep die voortaan in de gaten gehouden moest worden?

Karel de Grote had waardering voor echte pelgrims die alle benodigdheden voor hun reis bij zich hadden, zo schreef hij in 'n brief aan de Saksische koning OFFA van Mercia, 'maar we zijn tot de ontdekking gekomen dat er mannen zijn die zich onder valse voorwendsels ònder de pelgrims mengen met het oog op HANDEL, op zóek naar GEWÌN en níet in dienst van het geloof'!

De kooplui vestigden zich in een binnenlands hoofdkwartier @ Dorestad, zo'n 100 kilometer stroomopwaarts langs de Rijn, waar de rivier zich in tweeën splitst. Aanvankelijk was er een natuurlijk strand, een ideale plaats voor hun boten om er te landen, maar de rivier verlegde haar loop en vormde een natte, glibberige zandplaat tussen het water & het land.

Dus bouwden ze verhoogde steigers naar de rivier, voor íeder huis één, steigers die werden verlèngd naarmate de rivier zich in de loop der jaren terugtrok naar het oosten; óver het steigerdek van houten planken konde de goederen geladen en gelòst worden: het ging al om kostbare spullen: elegant glaswerk & dure wapens, potten in die vernieuwde modieuze stijlen die steeds meer mensen dolgraag nú voortaan óók allemaal wilden hebben, wáár die ook maar gemaakt werden, in plaats van de grove plaatselijke producten.

Zèlfs de houten vaten die ze gebruikten om de waterputten te bekleden werden geïmporteerd uit Mainz, vèrder stroomopwaarts! Óók de Húizen werden langer en hadden de vorm van een boot, breed aan de achterkant en smaller aan het water ~ ze stonden haaks op de rivieroever, en hadden Èlk hùn Éigen, EXCLUSIEVE TOEGANG TOT DE RIVIERHANDEL!


30 jun 2015 - bewerkt op 02 jul 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende