Over de brug.

Wie de overkant van een rivier wil bereiken,
moet eerst de afstand overbruggen
tussen zijn huidige locatie en zijn bestemming. Hij moet kiezen hoe naar de overkant te gaan. De meeste mensen willen hun doel hoe dan ook behalen, hun ogen zijn enkel op de overkant gericht. Niet dat het niet goed is om het doel voor ogen te houden. Maar aan de brug wordt niet of nauwelijks aandacht geschonken. Als een onveranderd mens komen zij na vele pogingen moegestreden aan. Ik was een van hen. Het leek in niets op wat wij ervan verwacht hadden. In niets heeft het ons goed gedaan. Dan zien wij bij een andere brug enkel opgewekte mensen staan.

Wat hadden de moegestreden reizigers gedaan? We hadden onze eigen fundering gebouwd en daarop vertrouwd, gebouwd op de wil van de mens en op eigen kracht. En dus liepen we welwillend over onze eigen creatie; een brug zo breekbaar als dode takken; een brug die het gewicht van een mens niet dragen kan. Beschadigd kwamen wij aan de overkant. Beschadigd verbleven wij op de plaats van onze zelf gekozen bestemming. Tot dat ik en velen met mij mochten ervaren: Alleen de mens die gelooft in de werkelijke waarde van de brug van genade, wordt door Gods reddende trouw naar de overkant gedragen. Het is God die zo een mens ten goede blijvend veranderd. Het is aan ieder mens gegeven te horen waar men die brug vinden kan. Feit is dat wanneer een mens niet in vrede met God wil leven, hij die brug nooit over zal gaan. Ook niet wanneer een mens zichzelf ziet als een god; als een mens meent perfect te zijn, of zichzelf wel veranderen kan. Feit is: iedere " reiziger " kent gebreken, daarom hebben we van God gekregen: Zijn enig geboren Zoon: Christus Jezus.
03 feb 2020 - bewerkt op 03 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Thankful
Thankful, vrouw, 49 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende