Gemis
Na de boosheid en de frustratie komt het verdriet. Het komt als de miezer die verandert in een regenbui, één met van die dikke druppels, en maakt mijn jas zwaar zodat hij drukt op mijn schouders. Is het verdriet of gemis? Een gapend gat in mij trekt constant mijn aandacht, hoe ik ook tracht het te vergeten en ik weet niet eens wat ik meer mis, jouw aandacht of jouzelf. Is mijn gemis wel zuiver? Kijk ik op Instagram en zie hoe je foto's deelt van dingen die je onderneemt en ik voel een prikkelende jaloersheid ontstaan die dondert in mijn gedachten. Ik niet, zij wel. Ik wil degene zijn met wie je optrekt, ik wil met je wandelen in het bos, ik wil de zon je rode haar zien oplichten en wil degene zijn aan wie je je kennis deelt. Hoe heten die koeien die andere melk geven? Hoe komt het dat eieren een andere kleur krijgen? Wat voor koekjes heb je laatst gegeten? Wie heb je onlangs liefgehad? Vertel het mij en ik zal luisteren. Ik bewaar wat je zegt in mijn hart. Daar bewaar ik alles van je. Ik bewaar het tot je terugkeert. Op een dag.
Egoïstisch. Dat is wat ik ben. Aandacht willen van iemand die het niet wil/kan geven en willen dat die aandacht komt zoals ik het wil. Ik wil dat je mij ziet en mij begrijpt, maar misschien is het teveel gevraagd. Misschien doet dat nog wel het meeste pijn. Dat je niet gaf waar ik op hoopte. Dat je mij pijn deed en het niet wist. Dat je aan mij voorbij ging. Ik wou dat alles anders was. Dat ik kon zien wie je bent een daarop in kon spelen. Dat ik er voor je zijn kon zoals ik wou dat je er bent voor mij. Dat ik met je grillen om kon gaan en ze kon plaatsen. Mijn frustratie is net zo goed gericht op mijzelf. Ik schiet zo erg tekort...
Egoïstisch. Dat is wat ik ben. Aandacht willen van iemand die het niet wil/kan geven en willen dat die aandacht komt zoals ik het wil. Ik wil dat je mij ziet en mij begrijpt, maar misschien is het teveel gevraagd. Misschien doet dat nog wel het meeste pijn. Dat je niet gaf waar ik op hoopte. Dat je mij pijn deed en het niet wist. Dat je aan mij voorbij ging. Ik wou dat alles anders was. Dat ik kon zien wie je bent een daarop in kon spelen. Dat ik er voor je zijn kon zoals ik wou dat je er bent voor mij. Dat ik met je grillen om kon gaan en ze kon plaatsen. Mijn frustratie is net zo goed gericht op mijzelf. Ik schiet zo erg tekort...
19 okt 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 nov 2023 Afbouwen 4: thuiskomen in je hoofd ( 1 )
- O 11 okt 2023 Afbouwen 3 en werken aan een beter functioneren
- O 09 okt 2023 Afbouwen 2
- O 06 okt 2023 Afbouwen ( 2 )
- O 07 aug 2023 Update over het leven
- O 17 mei 2023 Doodmoe
- O 20 sep 2022 Wandelen als medicijn ( 2 )
- O 13 mei 2022 Trouwjurken passen 2 ( 3 )
- O 08 apr 2022 Antigone - reflectie twee jaar later ( 5 )
- O 05 apr 2022 Trouwjurken passen ( 4 )
- O 23 aug 2021 Een bijzonder meisje
- O 12 aug 2021 Maandenlange ruzie
- O 21 apr 2021 Overwegingen rond medicatie 2 ( 2 )
- O 13 apr 2021 Overwegingen rond medicatie ( 3 )
- O 26 feb 2021 Vermoeidheid en nieuwe projectjes ** ( 2 )