Wonden *gedicht*

kijkend naar de kalender
zag ik de jaren voorbijgaan
niets bleef gelijk, wat bleef was mijn ongelijk

aan de andere kant van de stroom
daar had ik moeten zijn
maar een brug slaan bleek onmogelijk
het bleef onbekend terrein

zo kabbelden de jaren voorbij
van een afstand mocht ik toeschouwer zijn
de tijd verstreek, onverbiddelijk
en wees mij een plaats aan de zijlijn

zelfs de offers die ik bied
worden niet gehoord of gehonoreerd
er is blijkbaar een les
die mij niet is geleerd

de gouden bergen
waar ik op had gehoopt en in geloofd
zijn niet meer dan een luchtspiegeling
of reeds van me beroofd

wat rest, is de gelatenheid
de vragen die nooit een antwoord vonden
gehavend door een ongelijke strijd
lik ik in stilte mijn wonden
26 sep 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van freebird
freebird, man, 11 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende