Schoonmoeder
Ik weet gewoon niet hoe ik moet beginnen.
Als ik aan mijn schoonmoeder denk dan gaat mijn hart sneller kloppen (niet op een goede manier)
Er is zoveel om te zeggen en zoveel dat mij stoort. Zij vindt mij een dochter dat ze nooit heeft gehad, maar dat gevoel is zeker niet wederzijds. Alles is fake bij mij. Ik ben vriendelijk gewoon om de dag door te komen als ik haar zie. In het begin van onze relatie hebben we wat tegenslag gehad. Mijn mama was jarig en mijn vriend moest snel even over huis ( hij was toen 18 jaar) hij ging voor het avondeten terug zijn. Ik kreeg op een gegeven moment een berichtje dat hij niet meer mocht komen. Ik vroeg natuurlijk waarom niet, zijn moeder had gezegd: daarom niet, en omdat ik het zeg!
Ik was razend. Op dat moment heb ik tegen mijn vriend in berichtjes gezegd dat ik het belachelijk vindt dat zijn moeder zo doet zonder reden. Hij mocht bijna niets thuis. Ik was dus best boos. De dag was voorbij dus ging ik slapen. Mijn vriend ging thuis ook slapen, maar hij moest zijn gsm beneden laten liggen van zijn moeder. Zij heeft dan stiekem die berichten gaan lezen. Het gevolg... ik mocht 3 maanden niet meer binnen. Wij waren beide 18 jaar dus wij waren afhankelijk van onze ouders omdat we nog thuis woonden. Na een lange ruzie mocht ik terug binnen, maar het was nog nooit zo ongemakkelijk geweest. Nu is alles terug in orde, maar sindsdien ben ik niet meer mezelf en ik hou mijn mening altijd voor mezelf. Dat is een gewoonte geworden.
Het wordt na 6 jaar gewoon moeilijker en moeilijker. Ik blijf met een wrok gevoel zitten dat er niet uit kan.
Ik kan toch niet ineens veranderen tov mijn schoonouders. Het maakt het ook zo moeilijk omdat wij nu een dochter hebben samen dus zie ik ze ook vaker dan daarvoor. Als het op mijn dochter aankomt ben ik wel heel duidelijk wat ik wil en niet wil, maar zij luistert totaal niet naar wat ik zeg.
Moet ik dan eens alles eruit gooien van de afgelopen jaren?? Dat komt niet goed denk ik.
Ik kijk er altijd tegenop als ik naar mijn schoonouders moet.
Ik kijk er tegenop als ik mijn dochter daar moet achterlaten.
Ik krijg een rilling over mijn hele lichaam als ik haar stem hoor.
Ik word slecht gezind als ik iets lees op haar facebook (wat alleen maar over ons gaat)
Ik word boos als ze alles beter weet.
...
Zo kan ik blijven doorgaan!
Als ik aan mijn schoonmoeder denk dan gaat mijn hart sneller kloppen (niet op een goede manier)
Er is zoveel om te zeggen en zoveel dat mij stoort. Zij vindt mij een dochter dat ze nooit heeft gehad, maar dat gevoel is zeker niet wederzijds. Alles is fake bij mij. Ik ben vriendelijk gewoon om de dag door te komen als ik haar zie. In het begin van onze relatie hebben we wat tegenslag gehad. Mijn mama was jarig en mijn vriend moest snel even over huis ( hij was toen 18 jaar) hij ging voor het avondeten terug zijn. Ik kreeg op een gegeven moment een berichtje dat hij niet meer mocht komen. Ik vroeg natuurlijk waarom niet, zijn moeder had gezegd: daarom niet, en omdat ik het zeg!
Ik was razend. Op dat moment heb ik tegen mijn vriend in berichtjes gezegd dat ik het belachelijk vindt dat zijn moeder zo doet zonder reden. Hij mocht bijna niets thuis. Ik was dus best boos. De dag was voorbij dus ging ik slapen. Mijn vriend ging thuis ook slapen, maar hij moest zijn gsm beneden laten liggen van zijn moeder. Zij heeft dan stiekem die berichten gaan lezen. Het gevolg... ik mocht 3 maanden niet meer binnen. Wij waren beide 18 jaar dus wij waren afhankelijk van onze ouders omdat we nog thuis woonden. Na een lange ruzie mocht ik terug binnen, maar het was nog nooit zo ongemakkelijk geweest. Nu is alles terug in orde, maar sindsdien ben ik niet meer mezelf en ik hou mijn mening altijd voor mezelf. Dat is een gewoonte geworden.
Het wordt na 6 jaar gewoon moeilijker en moeilijker. Ik blijf met een wrok gevoel zitten dat er niet uit kan.
Ik kan toch niet ineens veranderen tov mijn schoonouders. Het maakt het ook zo moeilijk omdat wij nu een dochter hebben samen dus zie ik ze ook vaker dan daarvoor. Als het op mijn dochter aankomt ben ik wel heel duidelijk wat ik wil en niet wil, maar zij luistert totaal niet naar wat ik zeg.
Moet ik dan eens alles eruit gooien van de afgelopen jaren?? Dat komt niet goed denk ik.
Ik kijk er altijd tegenop als ik naar mijn schoonouders moet.
Ik kijk er tegenop als ik mijn dochter daar moet achterlaten.
Ik krijg een rilling over mijn hele lichaam als ik haar stem hoor.
Ik word slecht gezind als ik iets lees op haar facebook (wat alleen maar over ons gaat)
Ik word boos als ze alles beter weet.
...
Zo kan ik blijven doorgaan!
22 aug 2019
- meld ongepast verhaal
-
knowthyself
donderdag 22 augustus 2019 18:47
Enig idee waarom zij zo had gedaan destijds? Wellicht heeft je vriend (in zijn moeders ogen) echt verschrikkelijke vriendinnen of verliefdheden gehad die hem gebruikten.
Misschien dacht ze dat hij makkelijk te beïnvloeden was. Of had hij iets voor haar verborgen?
Ik weet nog dat ik vaak deed alsof mijn moeder niet overbezorgd was tegenover vrienden. Enkel mijn beste vriendin wist hóe mijn moeder helikopterde.
Ik had dan ook een keer of 2 een paar shady individuen gedate. Eentje waarvan zei dat hij zelfmoord zou plegen als ik hem zou verlaten. We hadden maar een maandje ofzo gedate?
Hoe het ook zij. Ik wens je toe dat alles boven water komt én goed afloopt... Zij zal immers altijd de oma van je dochtertje blijven, als ze het beste voor heeft met haar natuurlijk. -
Anchored
donderdag 22 augustus 2019 21:12
dank u voor de reactie!
Mijn vriend had voor mij 1 vriendin. Ze waren 2 jaar samen en hij heeft het zelf gedaan gemaakt. Ik heb dus echt geen idee van waar haar gedrag komt.
Ik ben ook altijd vriendelijk en respectvol gebleven.
Na het terug goed was heb ik daar 1 jaar gewoond om zoveel mogelijk bij elkaar te kunnen zijn, maar dat was het ergste jaar in heel mijn leven tot nu toe. Zij riep tegen iedereen. Mijn vriend had elke dag super harde ruzie voor stomme dingen. Dan vroeg ze altijd mijn mening. Als ik dan mijn mening gaf en die kwam niet overeen met die van haar dan sprak ze een week niet tegen mij.
Ik probeer er mee om te gaan maar ik sta echt op ontploffen.
Ik weet wel dat ze absoluut het beste voorheeft met mijn dochter. Zij is alles voor haar. Zo erg dat ze denkt dat zij belangrijker is dan ik voor mijn dochter. Ik laat ze dat maar gewoon denken. Ik weet wel beter. -
Wicked.
vrijdag 23 augustus 2019 07:44
Heb je er al eens met je vriend over gesproken? Misschien weet hij wat je het beste kunt doen met deze situatie. Lijkt me wel lastig hoor!
Wat betreft facebook ontvolg haar lekker zodat je haar berichten in ieder geval al niet meer ziet.
Succes -
Anchored
vrijdag 23 augustus 2019 10:38
Hey Wicked
Ja mijn vriend weet alles wat er op mijn maag ligt. Ik zeg ook alles tegen hem en hij snapt mij ook op alle punten. Hij vindt het zelf ook een enorm lastige situatie. We zitten beide wat vast.
Ik wil haar heel graag ontvolgen maar ze zet er zoveel op over mijn dochter dat ik ze toch wat in't oog wil houden. -
Daisy
vrijdag 23 augustus 2019 10:47
Lastig hoor.
Mijn relatie met m’n schoonmoeder is ook niet top.
Ze doet heel veel voor de kleinkinderen van haar dochter en bijna niets voor onze.
Toch probeer ik haar niks kwalijk te nemen. Leuk vind ik het niet maar ik kan er weinig aan doen.
Haar jeugd was vreselijk zwaar en ze is zoals ze is. Ik ga bij haar altijd van het goede uit en realiseer me ook dat ze gewoon op sociaal vlak dingen mist (ze heeft bijvoorbeeld nooit in d’r leven gewerkt)
Probeer het te accepteren maar als dat echt niet lukt zou ik toch met haar gaan praten.
Als je er iets aan kan veranderen zou ii dat zeker doen, als dat niet kan of je wil het niet dan zit er niks anders op dan deze situatie accepteren zoals ie is.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 sep 2019 De beste
- O 04 sep 2019 Waar is de passie?! ( 6 )
- O 22 aug 2019 Schoonmoeder ( 5 )
- O 21 aug 2019 Het begin ( 1 )