Sunny Beach.... De HEL
Sunny Beach, waar begin ik?
Toen mijn drie vriendinnen en ik in oktober onze vakantie boekte hadden we er alle vier zin in. Acht dagen zon, zee, feesten, eten (heel veel eten) en vooral cocktails en bier drinken. Ik had net een relatie, na een moeilijke tijd en dit vonden mijn vriendinnen lastig te accepteren. Zou ik wel écht los gaan in Sunny Beach? En daar bij de vraag, zou ik nog wel een relatie hebben met deze jongen? Ik had mijn vriendinnen beloofd er hoe dan ook een geweldige vakantie van te maken. Dit had ik mijzelf ook voorgenomen.
De maanden verstreken, mijn vriendinnen en ik groeide door omstandigheden uit elkaar. Dit was voor ons alle vier erg lastig. Het ging erg goed tussen mij en mijn vriend, we werden steeds closer. Ik kreeg een nieuwe baan en was dus veel tijd kwijt met studeren, mijn baan en mijn nieuwe vriend. De paar uurtjes die ik dan alleen thuis kan door brengen zijn echt heel kostbaar. Een van mijn vriendinnen is echt een feestbeest, is ieder weekend tot in de late uurtjes te vinden in de kroeg en slaat geen weekend over. Mijn andere vriendin is erg druk met studeren en sporten, dit vindt zij heel belangrijk en doet dit graag. Dan heb je nog mijn laatste vriendin, een beetje een huismus. Ze werkt niet veel is graag thuis en vindt het allemaal wel prima. We zijn gewoon uit elkaar gegroeid en zagen elkaar hierdoor erg weinig. Dit vonden we alle vier ook erg jammer, maar we zagen het niet anders dan accepteer het maar. Maanden gingen voorbij en het feestbeest kreeg ook een vriend, dit zag dus echt NIEMAND aankomen.
Zes dagen voordat we op vakantie gingen, ik zag er tegen op. Ik had geen zin meer in de vakantie, het liefste bleef ik thuis. Heb avonden huilend bij mijn vriend gelegen en mijn ouders verteld hoe erg ik er tegen op zag. Ze vertelde me alle drie te proberen om er zo veel mogelijk van te genieten en er het beste van te maken. Ik had ze beloofd dat zeker te gaan doen, maar het was nu kermis bij ons in het dorp dus HALLO ik moet zes dagen er tussen uit. Ik was iedere dag op de kermis te vinden. Mijn lieve vriendinnetje, het hard studerende en sportieve meisje, hier was ik nog erg close mee. Werdt verliefd op een jongen, dit was voor ons allemaal nieuw. Ze was echt tot over haar oren verliefd en heeft zes dagen van oor tot oor gesmiled. Het is woensdagavond, de volgende dag vertrekken we om 08:00 uur, ik zie mijn vriend nog voor de laatste keer voordat ik op vakantie ga. Hij geeft aan dat hij na huis gaat en ik begin te huilen, ik begin hem te vertellen hoe gek ik op hem ben en hoe erg ik op zie tegen deze vakantie. Hij drukt mij op het hart te proberen te genieten en over 1,5 week zie ik hem weer. Ik heb beloofd mijn best te gaan doen en hem te appen wanneer ik hem mis.
Donderdag de dag dat we vertrekken, we worden een voor een opgehaald. Op naar het vliegveld. Goede reis gehad en alles verliep wel oke. Het is uiteindelijk 19:30 uur Bulgaarse tijd en we krijgen een toespraak van onze reisleiders. Oke allemaal welkom, wat leuk dat jullie er zijn hier even wat dingen die jullie goed moeten onthouden. Ik zal ze even opsommen:
* Pas op voor zakkenrollers
* Blijf de politie en beveiliging te vriend ze slaan je zo in elkaar
* Dit is de enige vrouw vriendelijke taxi die je kan en mag bellen
* Loop niet alleen over straat
* Dames let op voor je drankje, je kan makkelijk worden gedrogeerd
* Gebruik hier geen drugs, dat is gevaarlijk
En ga zo nog maar even door. Ze eindigde met maar Sunny Beach is wel heel leuk. Daar zit je dan als vier Nederlandse meiden, uhm wanneer gaat de eerste vlucht weer terug en mogen we die nemen?
Nee ik heb beloofd aan mijn vriend te gaan genieten, dus dat gaan we ook doen. Snel klaar gemaakt en laat de kroegentocht maar beginnen.
De eerste avond verliep oke, dit zag er goed en leuk uit. Ik had goede hoop. We gingen redelijk optijd slapen rond 'n uur of vier. De dag erna hadden we de partyboot gepland staan, nou dat heb ik geweten. Ik was zee ziek, niet normaal. We gingen 's avonds weer uit, de eerste avond verliep goed dus waarom vanavond niet? Ik appte mijn vriend dat ik er zin in had en dat het onderling best oke liep. Mijn vriend was blij om het te horen en zei dat ik deze mindset vol moest houden. Dit was een avond, waar ik de dag erna van heb gedacht dat het een droom was. Ik ben door een 30 jarige barman versierd en hij zat aan plekken waar ik niet gediend van was, ik heb in eerste instantie nog gedacht dat het door mij kwam. Ik heb het langs me neer gelegd en op de terug weg naar ons appartement mijn hart bij mijn vriendinnen gelucht. Dit was fijn en heb besloten het ook te delen met mijn vriend, ik zat er toch wel mee. Ook al kon ik er echt niks aan doen. Ik heb hem mijn naam niet eens gegeven dus wat zou ik fout hebben gedaan? Ik besloot te gaan slapen en de dag erna lekker op het strand te gaan liggen en te denken.
De avond viel en we gingen uit, we hadden een feest waar er 60% jongens en 40% meisjes zouden zijn. Dat klonk super! De verdeling was momenteel 80% jongens en 20% meisjes. Die avond is mijn grootste nachtmerrie. Ik kwam binnen je had de keuze uit een groen bandje (single), geel (hard2get) of rood (taken). Ik koos natuurlijk voor rood, maar no way dat ik een rood bandje kreeg het moest groen worden van de gene die de bandjes uitdeelden. Ik dus redelijk geirriteerd en door zeuren, na lang zeuren kreeg ik het gele bandje. Ik dacht prima, kan altijd nog nee zeggen. Ik was wel geteld drie minuten binnen en ging naar de wc waar ik bijna werd aangerand. Ik rende zowat terug naar de ingang en vroeg een rood bandje, waar op een meisje vroeg maar waarom dan? Mijn antwoord was snibbig, ik heb een vriend en wordt gek van die handtastelijke jongens. Het meisje reageerde lief en zei ik snap je, sorry. Ik zag in mijn ooghoeken een jongen constant naar me kijken, hij stapte op me af en ik zag zijn rode bandje. Ik dacht mooi een jongen met een vriendin, eindelijk geen verder intenties. Dit had ik fout gedacht, tijdens ons gesprek voelde ik verschillende keren een hand achter me rug naar beneden glijden. Ze gleden steeds verder naar beneden tot ze mijn billen raakte. Ik heb meerdere keren gevraagd of hij er mee wou stoppen, hij vondt het grappig. Ik niet. Ik heb een stap opzij gedaan, waarna hij mij bij mijn kruis pakt en zegt dat ik dichterbij moet komen staan. Ik was bevroren. Wat over komt mij nu?! Ik ben weg gelopen en ergens anders gaan staan. Daar kwam de volgende jongen al op me af en begon te vragen of ik hem wou zoenen. Ik gaf hem duidelijk aan dit niet te willen. Hij bleef door drammen. Zo duurde mijn hele avond. Ik zocht mijn vriendinnen, maar was ze kwijt. Ze waren buiten ik ben naar buiten gerend en heb gevraagd of we naar huis kunnen gaan. We zijn gegaan, daar heb ik huilend mijn vriend op gebeld en hij heeft een half uur naar mijn gehuil geluisterd. Er kwam niks zinnigs uit, ik voelde me vies, ik voelde me zelfs een slet. Mijn vriend vertelde me dat ik me zo niet moest voelen en dat het niet mijn schuld was.
De dagen verstreken, de avonden bleven zich herhalen en de bewaking deed niks. Ofja, ze lachten ons uit. Sommige scholden ons zelfs uit. Ik heb de laatste drie dagen ziek op bed gelegen, ik was verkouden en misselijk. Ik denk mede door hoe er met mij is om gegaan die bewuste dagen.
Iets wat in oktober gepland stond als de acht leukste dagen ooit, bleken de achts langste en meest heftige dagen ooit te zijn.
Ik merk dat ik dit van me af moet schrijven en iedereen wil waarschuwen voor Sunny Beach. Ik wil dat je weet dat het niet alleen (zoals ik van veel mensen nu naar me hoofd krijg) Engelse, Bulgaren, Duitsers etc. zijn het waren OOK Nederlanders. Het waren alle jongens die er waren. Zij hebben mij allemaal pijn gedaan, mag het niet fysiek zijn dan is het mentaal wel.
Toen mijn drie vriendinnen en ik in oktober onze vakantie boekte hadden we er alle vier zin in. Acht dagen zon, zee, feesten, eten (heel veel eten) en vooral cocktails en bier drinken. Ik had net een relatie, na een moeilijke tijd en dit vonden mijn vriendinnen lastig te accepteren. Zou ik wel écht los gaan in Sunny Beach? En daar bij de vraag, zou ik nog wel een relatie hebben met deze jongen? Ik had mijn vriendinnen beloofd er hoe dan ook een geweldige vakantie van te maken. Dit had ik mijzelf ook voorgenomen.
De maanden verstreken, mijn vriendinnen en ik groeide door omstandigheden uit elkaar. Dit was voor ons alle vier erg lastig. Het ging erg goed tussen mij en mijn vriend, we werden steeds closer. Ik kreeg een nieuwe baan en was dus veel tijd kwijt met studeren, mijn baan en mijn nieuwe vriend. De paar uurtjes die ik dan alleen thuis kan door brengen zijn echt heel kostbaar. Een van mijn vriendinnen is echt een feestbeest, is ieder weekend tot in de late uurtjes te vinden in de kroeg en slaat geen weekend over. Mijn andere vriendin is erg druk met studeren en sporten, dit vindt zij heel belangrijk en doet dit graag. Dan heb je nog mijn laatste vriendin, een beetje een huismus. Ze werkt niet veel is graag thuis en vindt het allemaal wel prima. We zijn gewoon uit elkaar gegroeid en zagen elkaar hierdoor erg weinig. Dit vonden we alle vier ook erg jammer, maar we zagen het niet anders dan accepteer het maar. Maanden gingen voorbij en het feestbeest kreeg ook een vriend, dit zag dus echt NIEMAND aankomen.
Zes dagen voordat we op vakantie gingen, ik zag er tegen op. Ik had geen zin meer in de vakantie, het liefste bleef ik thuis. Heb avonden huilend bij mijn vriend gelegen en mijn ouders verteld hoe erg ik er tegen op zag. Ze vertelde me alle drie te proberen om er zo veel mogelijk van te genieten en er het beste van te maken. Ik had ze beloofd dat zeker te gaan doen, maar het was nu kermis bij ons in het dorp dus HALLO ik moet zes dagen er tussen uit. Ik was iedere dag op de kermis te vinden. Mijn lieve vriendinnetje, het hard studerende en sportieve meisje, hier was ik nog erg close mee. Werdt verliefd op een jongen, dit was voor ons allemaal nieuw. Ze was echt tot over haar oren verliefd en heeft zes dagen van oor tot oor gesmiled. Het is woensdagavond, de volgende dag vertrekken we om 08:00 uur, ik zie mijn vriend nog voor de laatste keer voordat ik op vakantie ga. Hij geeft aan dat hij na huis gaat en ik begin te huilen, ik begin hem te vertellen hoe gek ik op hem ben en hoe erg ik op zie tegen deze vakantie. Hij drukt mij op het hart te proberen te genieten en over 1,5 week zie ik hem weer. Ik heb beloofd mijn best te gaan doen en hem te appen wanneer ik hem mis.
Donderdag de dag dat we vertrekken, we worden een voor een opgehaald. Op naar het vliegveld. Goede reis gehad en alles verliep wel oke. Het is uiteindelijk 19:30 uur Bulgaarse tijd en we krijgen een toespraak van onze reisleiders. Oke allemaal welkom, wat leuk dat jullie er zijn hier even wat dingen die jullie goed moeten onthouden. Ik zal ze even opsommen:
* Pas op voor zakkenrollers
* Blijf de politie en beveiliging te vriend ze slaan je zo in elkaar
* Dit is de enige vrouw vriendelijke taxi die je kan en mag bellen
* Loop niet alleen over straat
* Dames let op voor je drankje, je kan makkelijk worden gedrogeerd
* Gebruik hier geen drugs, dat is gevaarlijk
En ga zo nog maar even door. Ze eindigde met maar Sunny Beach is wel heel leuk. Daar zit je dan als vier Nederlandse meiden, uhm wanneer gaat de eerste vlucht weer terug en mogen we die nemen?
Nee ik heb beloofd aan mijn vriend te gaan genieten, dus dat gaan we ook doen. Snel klaar gemaakt en laat de kroegentocht maar beginnen.
De eerste avond verliep oke, dit zag er goed en leuk uit. Ik had goede hoop. We gingen redelijk optijd slapen rond 'n uur of vier. De dag erna hadden we de partyboot gepland staan, nou dat heb ik geweten. Ik was zee ziek, niet normaal. We gingen 's avonds weer uit, de eerste avond verliep goed dus waarom vanavond niet? Ik appte mijn vriend dat ik er zin in had en dat het onderling best oke liep. Mijn vriend was blij om het te horen en zei dat ik deze mindset vol moest houden. Dit was een avond, waar ik de dag erna van heb gedacht dat het een droom was. Ik ben door een 30 jarige barman versierd en hij zat aan plekken waar ik niet gediend van was, ik heb in eerste instantie nog gedacht dat het door mij kwam. Ik heb het langs me neer gelegd en op de terug weg naar ons appartement mijn hart bij mijn vriendinnen gelucht. Dit was fijn en heb besloten het ook te delen met mijn vriend, ik zat er toch wel mee. Ook al kon ik er echt niks aan doen. Ik heb hem mijn naam niet eens gegeven dus wat zou ik fout hebben gedaan? Ik besloot te gaan slapen en de dag erna lekker op het strand te gaan liggen en te denken.
De avond viel en we gingen uit, we hadden een feest waar er 60% jongens en 40% meisjes zouden zijn. Dat klonk super! De verdeling was momenteel 80% jongens en 20% meisjes. Die avond is mijn grootste nachtmerrie. Ik kwam binnen je had de keuze uit een groen bandje (single), geel (hard2get) of rood (taken). Ik koos natuurlijk voor rood, maar no way dat ik een rood bandje kreeg het moest groen worden van de gene die de bandjes uitdeelden. Ik dus redelijk geirriteerd en door zeuren, na lang zeuren kreeg ik het gele bandje. Ik dacht prima, kan altijd nog nee zeggen. Ik was wel geteld drie minuten binnen en ging naar de wc waar ik bijna werd aangerand. Ik rende zowat terug naar de ingang en vroeg een rood bandje, waar op een meisje vroeg maar waarom dan? Mijn antwoord was snibbig, ik heb een vriend en wordt gek van die handtastelijke jongens. Het meisje reageerde lief en zei ik snap je, sorry. Ik zag in mijn ooghoeken een jongen constant naar me kijken, hij stapte op me af en ik zag zijn rode bandje. Ik dacht mooi een jongen met een vriendin, eindelijk geen verder intenties. Dit had ik fout gedacht, tijdens ons gesprek voelde ik verschillende keren een hand achter me rug naar beneden glijden. Ze gleden steeds verder naar beneden tot ze mijn billen raakte. Ik heb meerdere keren gevraagd of hij er mee wou stoppen, hij vondt het grappig. Ik niet. Ik heb een stap opzij gedaan, waarna hij mij bij mijn kruis pakt en zegt dat ik dichterbij moet komen staan. Ik was bevroren. Wat over komt mij nu?! Ik ben weg gelopen en ergens anders gaan staan. Daar kwam de volgende jongen al op me af en begon te vragen of ik hem wou zoenen. Ik gaf hem duidelijk aan dit niet te willen. Hij bleef door drammen. Zo duurde mijn hele avond. Ik zocht mijn vriendinnen, maar was ze kwijt. Ze waren buiten ik ben naar buiten gerend en heb gevraagd of we naar huis kunnen gaan. We zijn gegaan, daar heb ik huilend mijn vriend op gebeld en hij heeft een half uur naar mijn gehuil geluisterd. Er kwam niks zinnigs uit, ik voelde me vies, ik voelde me zelfs een slet. Mijn vriend vertelde me dat ik me zo niet moest voelen en dat het niet mijn schuld was.
De dagen verstreken, de avonden bleven zich herhalen en de bewaking deed niks. Ofja, ze lachten ons uit. Sommige scholden ons zelfs uit. Ik heb de laatste drie dagen ziek op bed gelegen, ik was verkouden en misselijk. Ik denk mede door hoe er met mij is om gegaan die bewuste dagen.
Iets wat in oktober gepland stond als de acht leukste dagen ooit, bleken de achts langste en meest heftige dagen ooit te zijn.
Ik merk dat ik dit van me af moet schrijven en iedereen wil waarschuwen voor Sunny Beach. Ik wil dat je weet dat het niet alleen (zoals ik van veel mensen nu naar me hoofd krijg) Engelse, Bulgaren, Duitsers etc. zijn het waren OOK Nederlanders. Het waren alle jongens die er waren. Zij hebben mij allemaal pijn gedaan, mag het niet fysiek zijn dan is het mentaal wel.
18 aug 2019 - bewerkt op 18 aug 2019
- meld ongepast verhaal
-
knowthyself
maandag 19 augustus 2019 04:25
Dit soort advies kreeg ik van mijn moeder meteen toen ik oud genoeg was om uit te gaan. Houd je drankje in de gaten etc. Common sense?
Als vrouw ben je nou eenmaal altijd een potentieel slachtoffer, waar ook ter wereld. Maar zeker op plekken vakantiegaande, feestende (half)dronken mannen.
En heb altijd gehad dat een dan wel meerdere mannen handtastelijk werden in Nederlandse kroegen/clubs.
Ik vraag me altijd af hoe mensen genieten van uitgaan als ze niet op zoek zijn naar een one-nightstand. Het is altijd 1 grote paringsdans
-
Wicked.
maandag 19 augustus 2019 09:09
Waarom ben je uit blijven gaan als je niet een positieve ervaring had? Ik zeg niet dat het jouw schuld is dat er iets gebeurde. Maar waarom niet gewoon lekker een hapje gaan eten of iets anders gezelligs gaan doen?
-
Rocking (opgeheven op 19-2-2020)
maandag 19 augustus 2019 09:14
Helemaal eens met @Wicked, heb ook het idee dat omdat je al geen zin had, eigenlijk helemaal geen zin had en alles een stuk negatiever ziet..
Ondanks dat heel vervelend dat die mannen zo waren, heb daar zelf helemaal geen last van gehad toen ik in Sunny Beach was - ViveLeHans maandag 19 augustus 2019 10:11
-
Rocking (opgeheven op 19-2-2020)
maandag 19 augustus 2019 11:48
@ViveLeHans nergens waar ik haar de schuld geef maar bedankt voor being captain obvious
-
knowthyself
maandag 19 augustus 2019 13:40
@Vivelehans True true.
Ik vind het soms best lastig om vriendinnen dezelfde adviezen mee te geven die ik meekreeg. Omdat ze zich dan voelen alsof ik alle last op hun schouders leg.
Het zou natuurlijk geweldig zijn als de ouders van jongens hen leren hoe ze afstand moeten bewaren, respectvol omgaan met anderen en grenzen bewaren. Of dat alle jongens dat vanzelf als common sense ervaren.
Helaas zijn er eenmaal sociopaten/mensen die minder emotioneel intelligent zijn en/of nooit geleerd zijn hoe ze om moeten gaan met hun dierlijke impulsen. En/of altijd verkeerde voorbeelden hebben gehad van mannen.
Dus ik houd toch alle ogen en oren open als ik uit ga. Het is NIET mijn schuld als ik dan toch aangerand wordt (of erger). Maar ik wil toch de kans zo klein mogelijk houden dát het gebeurt. Dan wel dat ik klaar ben om een potentiele dader de ogen uit te krabben als ie wat probeert. En niet gedrogeerd wordt. Kans is er altijd, maar oplettend zijn maakt het kleiner. Net zoals de riem om doen en je remmen checken als je gaat auto rijden. Idioten zijn er altijd... Maar een riem om maakt de kans op schade, en de mate van schade als een ongeluk gebeurt kleiner. -
knowthyself
maandag 19 augustus 2019 17:01
Oja, en ook als ik geen drugs in mijn drankje krijg, kan ik nog steeds in Fright mode geraken ipv Fight or Flight. En dat is dan ook niet je schuld.
Maar nogmaals, waarom niet voorzorgsmaatregelen bespreekbaar houden, zonder te beweren dat dat victim blaming is? -
angel*lost
maandag 19 augustus 2019 20:18
@DreamGirl74 wat moet jij je ontzettend ellendig gevoeld hebben. Hopelijk heb je hierover goed met je vriend en andere naasten kunnen praten en krijg je daarvan de steun die je ongetwijfeld goed kunt gebruiken.
Verder: Ik schrik best wel van deze reacties eigenlijk. Niet in de minste plaats omdat ik niet zo goed snap wat ze toevoegen; achteraf is het makkelijk praten. Dit meisje (van 18, zie ik op haar profiel) heeft een aantal hele nare ervaringen gehad. Ik zou denken dat dit ook obvious is: maar op je 18e reageer je nou eenmaal anders dan je op je 25e of 28e denkt te zullen doen ('denkt' omdat je het nooit zeker weet als je niet in die situatie raakt). Dus in plaats van goed bedoeld te analyseren wat ze anders had kunnen doen of wat de volgende keer kan helpen zou je jezelf de vraag stellen wat je in haar plaats nodig had gehad als dit jou overkomen was en je hier voor het eerst over geschreven had.
En tot slot vind ik al deze vormen van reacties die gaan over voorzorgsmaatregelen die bespreekbaar moeten zijn, dat een ander geen last gehad heeft van die mannen op in dezelfde badplaats, dat ze ook uit eten had kunnen gaan allemaal uitgaan van een stuk verantwoordelijkheid en verwijtbaarheid aan haar kant. Misschien niet hetzelfde als letterlijk zeggen 'het is jouw schuld', maar vraag jezelf wel af hoe het overkomt. Zelfs al bedoel je het niet zo. -
DreamGirl74
maandag 19 augustus 2019 23:10
Wow. Dit had ik niet aan zien komen. Ik heb dit meer voor mezelf geschreven om mijn gevoel te uiten en te waarschuwen voor anderen.
@knowthyself deze adviezen heb ik ook altijd mee gekregen van mijn ouders ik was een jaar of 12 toen ik voor het eerst uitging en ze zeiden mij altijd hand boven je drankje of drink het snel op. Laat niemand dingen doen die je niet wil. Maar toch had niemand verwacht dat deze vakantie zo zou lopen. Ik denk oprecht dat niemand mij hier voor had kunnen waarschuwen.
@Wicked. Ik snap jouw reactie volkomen. Dat zou ook mijn eerste vraag zijn als ik zo iets zou lezen. Toch was mijn achterliggende gedachte ik heb n jaar lang moeten werken voor deze vakantie en heb er veel geld aan uitgegeven. Ga toch maar gewoon uit, ik heb er immers al voor betaald en probeer er maar het beste van te maken.
@Rocking Dat vind ik echt fijn om te horen, de verhalen zijn natuurlijk ook heel verschillend en ik heb het idee dat het met de jaren ook erger wordt. Dit bedoel ik dan ook gewoon heel algemeen, waar ik eerst wel eens een knijpje in mijn billen kreeg bij het uitgaan gaan ze nu al steeds verder.
@ViveLeHans Daar ben ik het zeker mee eens. Ook weet ik natuurlijk dat niet alle jongens zo zijn. Er zijn ook jongens en meisjes die je grenzen wel accepteren.
@angel*lost Ik heb me erg ellendig gevoeld en dit doe ik om eerlijk te zijn nog steeds. Het maakt gewoon een hele indruk op je en dat is vervelend. Ik wil je bedanken voor de steun!
Ik snap alle goed bedoelde adviezen en voorzorgsmaatregelen, die zou ik ook denken als ik dit als “buitenstaander” zou lezen. Ik heb op de momenten zelf gedaan wat mij het beste leek, misschien niet het juiste maar wel het beste. Ik wou ook gewoon genieten en feesten. Ik wil jullie ook bedanken voor de berichtjes, sommige doen me echt goed.
Liefs X -
ViveLeHans
dinsdag 20 augustus 2019 13:43
@knowthyself De link was niet naar jouw bedoeld, daarom stond je naam er niet bij.
-
knowthyself
woensdag 21 augustus 2019 15:31
@DreamGirl74
In dat geval is het goed! Ik was alleen verbaasd over het vermelden van alle nationaliteiten in je verhaal.
Het spijt me dat ik alleen maar kritiek leverde op iets, ipv het tactvoller (of helemaal niet) te zeggen... En eerst begrip te tonen.
@angel*lost
Sorry, ik vergat inderdaad om eerst begrip voor haar te tonen. Ik wilde enkel reageren op dat kleine stukje in haar verhaal waar ze het had over de waarschuwingen die ze kreeg toen ze naar Sunny Beach ging.
Toch wilde ik er wat over zeggen, aangezien er heel veel mensen zijn die haar verhaal zullen lezen en denken dat deze adviezen niet overal gelden. Enkel in die "gevaarlijke landen".
Mensen nemen die voorzorgsmaatregelen niet serieus genoeg. En dat vind ik heel erg eng! Als je niet oplettend bent, geeft je die SCHOFTEN de kans om meer slachtoffers te maken... Vaak zonder opgepakt te worden door de politie. "Verwacht het onverwachte", zeg ik altijd. Ook als je wilt genieten en feesten.
Je zei: "Misschien niet hetzelfde als letterlijk zeggen 'het is jouw schuld', maar vraag jezelf wel af hoe het overkomt. Zelfs al bedoel je het niet zo. "
NEE, het is helemaal niet vergelijkbaar mijns inziens. Ik vraag me niet af hoe het komt. Ik WEET hoe het komt. Het is niet haar schuld. Het is de schuld van die sociopaten die niet weten wat GRENZEN betekenen.
Ik wil gewoon dat iedereen (en met name vrouwen) leren hoe ze zowel kunnen genieten en feesten ALS alle voorzorgsmaatregelen nemen. Dat het net zoiets is als de gordel omdoen. Gewoon doen. Just to be sure.
En het is toch altijd de schuld van de dronken/idioot op de weg als die je aanrijdt toch? Niet de jouwe?
-
knowthyself
woensdag 21 augustus 2019 15:37
"Als je niet oplettend bent, geeft je die SCHOFTEN de kans om meer slachtoffers te maken... Vaak zonder opgepakt te worden door de politie. "Verwacht het onverwachte", zeg ik altijd. Ook als je wilt genieten en feesten."
Dit is figuurlijk bedoeld. Natuurlijk geef JIJ de aanranders enzo niet letterlijk (en/of bewust) de kans. Het is dan NIET je schuld.
Het klinkt misschien een beetje tegenstrijdig wat ik zeg, maar dat is het *echt* niet. Maar ja. Ik moet echt leren om niet zulke dingen te zeggen omdat ze kwetsend klinken... Ook al bedoel ik ze niet zo. Dat klopt.
-
DreamGirl74
woensdag 21 augustus 2019 22:40
@knowthyself
Bedankt voor je reactie. Dit doet me echt goed ! Maak je niet al te druk, dit is ook allemaal online het ligt er ook aan hoe iemand het interpreteert.
Ik vind het fijn en lief dat je je excuses aan biedt 😘
Log in om een reactie te plaatsen. vorige volgende