Mint

Ik voel me een beetje suf en ik weet niet zo goed waarom. Dat heb je gewoon soms, denk ik dan maar. Misschien is het omdat ik slecht heb geslapen. Misschien is het omdat ik last heb van hooikoorts. Misschien is het de combinatie van die twee.

Ik heb tot 10 september vakantie en ik ben nu op een punt gekomen dat ik denk: wat zal ik doen? Ik heb afgelopen twee dagen al wat gebakken, dus dat kan ik niet meer doen, want we hebben nog genoeg zoete troep. Vandaag had ik ook besloten om vegan fudge te maken, maar ik had niet opgelet en gewone gecondenseerde melk erin gegooid in plaats van gecondenseerde kokosmelk en ik moet blijkbaar een cursus begrijpend lezen volgen, want nu is het 'gewone' fudge geworden.
Mijn ouders wilden graag Hollands avondeten, dus daar kan ik me ook niet bij uitsloven.

Ik ben een slechte Koreaanse serie begonnen, waarvan je in het begin al weet dat de twee hoofdpersonen bij elkaar zullen komen, maar tussendoor is er nog een ziekenhuisopname van hoofdpersoon 1's zoontje en hoofdpersoon 2 houdt haar vriend aan het lijntje, terwijl ze eigenlijk wel weet dat ze niets meer voor hem voelt, maar ze rekt het nog effe uit.

Ik had vijftig euro betaald voor een fysieke kopie van Katamari Damacy Reroll voor de Switch en binnen twee dagen heb ik alle levels al gespeeld en dat had ik eigenlijk al kunnen weten, dat de game niet zo lang was, want de prijs voor een digitale kopie is twintig euro, maar ik heb het gevoel dat ik met geld heb zitten smijten. Ik ben niet rijk. Ik kreeg wel veel geld voor mijn verjaardag en toen dacht ik: oh, dan koop ik dit spel dat ik wil spelen, maar ik wil graag een fysieke kopie. En als ik geen geld had gekregen, had ik het nooit gekocht, dus dan doe ik het nu, want eigenlijk wíl ik het wel.
Maar het voelt alsnog als geldverspilling.

(Na na na na na na na, Katamari Damacy...)

Ik ben de laatste tijd geïnteresseerd in vintage kleding. Het voelt beter voor het milieu en ik probeer enigszins milieubewust te zijn.
Ik vind de stijl vaak leuk. Ik houd wel van een a-lijn jurkje met een bloemenprintje. Of een mooie uitlopende rok, waar eigenlijk een petticoat onder moet, maar dat gaat me nog iets te ver. En dan met rode lippenstift en een goede winged eyeliner. Ik heb alleen nog geen topjes die op mijn rokjes gaan. Ik heb wel nog twee spijkerblousejes liggen die ik misschien vast kan knopen, zodat ze wat korter vallen, maar ik weet niet of dat zo geslaagd is.

Het is nog steeds lastig, om mijn liefde voor oversized, comfortabele kleding te combineren met mijn liefde voor traditioneel vrouwelijke silhouetten, dus ik heb eigenlijk twee collecties in mijn kledingkast, namelijk: te grote T-shirts en spijkerbroeken en goede panty's en nette jurkjes. Als ik het zo kan samenvatten.
Vandaag draag ik een oversized bloemenblouseje met een driekwart-spijkerbroek die ik diep uit mijn kast heb weten te graven, want ik herinnerde me opeens dat ik een driekwart-spijkerbroek had.

Mijn kast wordt te klein voor al mijn kleding. Dat klinkt alsof ik een probleem heb. Misschien heb ik dat ook. Maar mijn vier truien nemen ook heel veel ruimte in beslag. En ik heb veel zomerjurkjes, waarvan ééntje nu allerlei halen begint te krijgen en dat is verdrietig want het was mijn favoriete jurkje, want ik ben dol op donkerblauwe jurkjes met een v-hals. Misschien moet ik hem weggooien. Net als dat te korte jurkje waarvan ik steeds denk: wow, die is te kort. Ja.
En met weggooien bedoel ik in de dichtstbijzijnde textielcontainer gooien, die waarschijnlijk weer zo vol zit dat het er eigenlijk niet meer inpast. Accepteer mijn textiel, container. Doe het. Je kunt het wel.

Vandaag is een lange-zinnen-dag.

Weet je waar ik al een tijdje over nadenk? Mintkleurige stoelen. Voor aan de eettafel. Ik heb geen eettafel of stoelen of verf, maar ik denk er wel over na; áls ik een eethoekje zou moeten maken, dan zou ik tweedehands stoelen kopen die ik mint zou kunnen verven. Eerst schuren. Dan de verf. Dan nog een keer de verf. Dan moet je het een beetje schuren voor de lak, volgens mij. Dan de lak.
En mijn vader zou dan zeggen: waarom wil je dit doen? En dan zeg ik: omdat ik dat leuk vind. En dan doe ik het eerste gedeelte en neemt mijn vader het over, omdat het er dan beter uit gaat zien, volgens hem. En dan kan ik niet meer zeggen dat ik de stoelen heb geverfd, want dan heeft mijn vader het eigenlijk gedaan.
Dat.

Het 'probleem' van een maatje 38 hebben, is dat dat een van de meest gemiddelde maten ooit is en je dus op moet letten als er op zo'n vintagesite een jurkje in maat 38 komt, want ho, die is meteen verkocht. Net als schoenen in maat 39. Dat is het leven. Volgens mij zeg ik dat te vaak de laatste tijd: 'dat is het leven'.
Het is zoals het is; dat is het leven.
Maar als ik dan een dagje niet op de site kijk en er leuke nieuwe jurkjes op zijn gezet, dan zijn ze dus al verkocht.


Het eerste halfjaar van het nieuwe schooljaar heb ik alleen dinsdag en donderdag college. Lange dagen, van negen tot vijf. En het klinkt heel leuk, drie doordeweekse dagen vrij, maar dat is een naïeve gedachte. Ik moet sowieso twee van die dagen aan huiswerk besteden. Misschien drie. Ik weet het nog niet. Het zijn allemaal niveau 3 vakken. En ik moet voor één vak bijvoorbeeld een podcast maken, een paper schrijven én een tentamen maken, het andere vak heeft geen tentamen maar een 'eindproduct'. Ik veronderstel dat dat een paper met bijbehorende presentatie is. En al die dingen maken valt buiten de normale lestijden. Dus in mijn vrije dagen. Hoezee!
Maar het is wel fijn dat ik maar twee dagen in de week hoef te reizen.
Wacht, het zijn groepsopdrachten, dus ik moet waarschijnlijk daarvoor ook naar de uni.
Ik stem op drie dagen in de week reizen.


Ik heb zin om een DIY-project te doen, maar ik zou niet weten wat. Ik ben sowieso niet zo handig.
Ik heb ook zin om weer iets te kweken, maar ik weet ook niet wat, want de tuin is vol en mijn kamer is vol en waar zou ik het kunnen laten?
Mijn kamille begint bloemetjes te krijgen, ondanks zijn groeiachterstand vanwege droogte en het feit dat ik hem eerder had moeten verpotten, en dat voelt goed.
Mijn vader bleef maar zeggen dat 'ie nog niet verpot hoefde te worden en toen ik het uiteindelijk wel deed, zei hij: 'Die had wel eerder verpot kunnen worden.'.


Straks komt de missie: kamille drogen.