jongens

jongens, het meest walgelijke woord wat ik vind. zo erg dat als ik op straat loop, dat ik gewoon naar beneden kijk uit misselijkheid. je zult je nu vast afvragen waarom toch? Dat zal ik je vertellen. ik had serieus hoop in jullie jongens dat jullie echt van de meiden hielden ( waaronder ik natuurlijk). Ik had oprecht een klein beetje vertrouwen. Ik had oprecht het gevoel dat niet elke jongen het zelfde was, totdat ik erachter kwam dat er verschillende types zijn. Ja, jullie hebben gelijk jullie hebben allemaal een andere type maar alsnog is jullie gedrag en jullie ego hetzelfde. Jullie allemaal vinden het superleuk om met ons meisjes te spelen, of weetje ik zeg het verkeerd nee jullie spelen niet met ons maar jullie kiezen jullie ego boven alles. Meisjes pijn doen voelt dat goed ofs? Ik weet dat de jongens nu denken van dat wij meiden ook niet goed zijn. Klopt! Alleen zit daar een groot verschil tussen wij meiden hechten te snel aan jullie jongens, we huilen als babys wanneer jullie ons genietend pijn doen. Je kan nu zeggen pech is je eigen schuld. Klopt! Daar hebben jullie een punt we zijn zo dom dat we van jullie houden zulke domme ezels zijn we echt daar hebben jullie een punt. En wanneer je me dus vraagt waarom walg je van jongens? Ik heb het je verteld. En geloof me als je dit leest en je gelooft het niet dan zeg ik alleen 1 ding: "schat, probeer het eerst een keertje uit".