ik leef met de dag

Soms vraag ik me af van doe ik het goed, of fout, ik probeer mijn hoofd boven water te houden, en leven zoals ik wil, het is niet gemakkelijk om verder te gaan, ik woon heel mijn leven in Nederland ,en nog nooit gelukkig geweest, alleen maar ellende en verdriet, ik kon de eens niet lachen, met angst liep te ik rond , ik durfde eens niet praten , ik hielde gewoon mijn mond dicht, ik heb mijn jeugd eens niet gekend , ik kon de eens geen kind zijn, of even buiten spellen ,nee dat kon de ik eens niet doen, als ik even terug denk aan mijn verleden, rollen mijn tranen over mijn wangen, soms is heel moeilijk , om alles te vergeten, elke dag denk ik er aan, ik probeer onder tussen te leven zoals ik wil, maar soms ga ik terug naar mijn verleden, en elke keer als ik aan terug denk, zeg ik tegen me zelf van ik kon de nooit een keer kind zijn, je groeit snel op en je kan eens niet meer na denken meer, en alles komt op je af, dan zeg je tegen je zelf van wat doe ik verkeerd , waarom hou ze niet van mij ben ik zo slechte mens, elke dag zit ik zo met mijn gedachten.

Je leeft maar een keer, maar hoe, je durf gewoon niks meer , je bent voorzichtig geworden, je durf eens geen vrienden maken, of een relatie aan te gaan, je word bang dat je weer in de steek word gelaten, heel mijn leven werd ik als een waardeloos iemand gezien, nu ben ik beu en kwaad dat ze zo iets over mij denken, dat doet echt pijn, en veel ,maar ik ben ook zo streng geworden, dat ik niet meer over me heen laat lopen , ik trap ook nergens meer er in, ik heb genoeg mee gemaakt heel mijn leven, ik loop nog steeds met liet tekens rond van mijn verleden,

en niemand begrijp mij , alleen maar praten en vinger na wijzen, maar toch blijf ik op mijn eigen bennen staan, ook al doet het nog zo pijn.... G.K
01 mrt 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van gul47
gul47, vrouw, 53 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende