Ik zoek iets
Ik merk dat ik weer ontzettend aan het zoeken ben in mijn leven. Ik weet niet zo goed waarnaar, eerlijk gezegd. Het voelt onrustig. Alsof ik iets moet, maar niet weet hoe of wat. Alsof het nu niet goed is en ik niet weet hoe en of ik het moet fixen. Grr, ingewikkeld.
Net weer een provocatief tweedaagse gehad en daarin is weer zo'n diepere laag geraakt. Dat dit wel te maken heeft met een soort gemis van een ouderrol. Maarja, dat is ook weer zo vaag en daar kan ik niks mee. Ik merk dat ik zoveel aan het opkijken ben tegen andere mensen en gewoon zelf zwem.
Daar komt weer het thema van vrienden naar voren. Moet ik dan meer vrienden? Moet ik misschien gewoon mijn hele bedrijf uitstappen en helemaal low-key opnieuw beginnen? Zodra ik morgen weer aan de week begin dan weet ik dat die gedachte weer op de achtergrond komt te gaan en ik weer ga doorjakkeren. Dan raak ik voor een fors deel deze onzekerheid kwijt, maar ik weet niet of dat iets goeds is. Het voelt alsof ik dan met een enorme blinde vlek ga leven, waar ik over 20 jaar pas achter kom en dan mijn hele leven ga omgooien. En dan heb ik zoveel tijd vergooid.
Er werd tijdens een sessie mooi tegen me gezegd: "Pappa, leg mij uit hoe de wereld werkt." Daar ben ik inderdaad naar op zoek. En die uitleg komt niet. Die is er waarschijnlijk ook niet, maar hierin mis ik dus wel een ouderrol van iemand die mij door en door kent, waar ik bij terecht kan. Ik weet het verder gewoon even niet en dat voelt stom.
Net weer een provocatief tweedaagse gehad en daarin is weer zo'n diepere laag geraakt. Dat dit wel te maken heeft met een soort gemis van een ouderrol. Maarja, dat is ook weer zo vaag en daar kan ik niks mee. Ik merk dat ik zoveel aan het opkijken ben tegen andere mensen en gewoon zelf zwem.
Daar komt weer het thema van vrienden naar voren. Moet ik dan meer vrienden? Moet ik misschien gewoon mijn hele bedrijf uitstappen en helemaal low-key opnieuw beginnen? Zodra ik morgen weer aan de week begin dan weet ik dat die gedachte weer op de achtergrond komt te gaan en ik weer ga doorjakkeren. Dan raak ik voor een fors deel deze onzekerheid kwijt, maar ik weet niet of dat iets goeds is. Het voelt alsof ik dan met een enorme blinde vlek ga leven, waar ik over 20 jaar pas achter kom en dan mijn hele leven ga omgooien. En dan heb ik zoveel tijd vergooid.
Er werd tijdens een sessie mooi tegen me gezegd: "Pappa, leg mij uit hoe de wereld werkt." Daar ben ik inderdaad naar op zoek. En die uitleg komt niet. Die is er waarschijnlijk ook niet, maar hierin mis ik dus wel een ouderrol van iemand die mij door en door kent, waar ik bij terecht kan. Ik weet het verder gewoon even niet en dat voelt stom.
25 nov 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 nov 2018 Ik zoek iets
- O 30 jun 2018 Overdenking #2
- O 30 jun 2018 Overdenking #1 18+
- O 23 mei 2018 Ik mis Inge
- O 29 apr 2018 Weer mega zin in seks! 18+
- O 22 mrt 2018 Ik wil te hard
- O 13 mrt 2018 Koopziek
- O 24 feb 2018 Grenzen aangeven 18+ ( 2 )
- O 24 feb 2018 Klaar... ding ding ding ( 1 )
- O 11 feb 2018 Boze yoga
- O 31 jan 2018 Samenwonen!
- O 31 jan 2018 Stresszweet
- O 24 jan 2018 Bovenmenselijk
- O 18 jan 2018 Boosheid #2
- O 17 jan 2018 Klein