Troubles in paradise
Heftige dagen hebben we gehad. Het gedrag van de zoon van H. blijft een eeuwig twistpunt en afgelopen weekend hing onze relatie aan een zijden draadje. Ik was het zo spuugzat en dat riep bij H. irritatie op. We hebben het uitgepraat, maar ik ben zo bang dat de bom ooit een keer barst en dat de schade dan niet meer te herstellen is…
Even heel zwart-wit, ik vind die jongen een gevaar voor onze twee meiden door zijn agressie en H. vindt dat allemaal wel meevalt, dat ik me niet zo moet aanstellen en dat ik heel veel van die jongen terug kan krijgen. Zo ervaar ik het niet en die hoop heb ik ook niet meer. Tweezijdig contact is niet mogelijk door zijn stoornis en alles waarin ik probeer hem te helpen, tegemoet te komen, iets voor hem te doen, is sinds het begin dat ik hem ken een afwijzing/negatief. Inmiddels ben ik er zo klaar mee dat ik de moed ben verloren. Tja en voor H. blijf het een van zijn kinderen. Een waarover hij zelf zegt dat het dat het een veeleisende manager is en als je voor je gevoel hebt gekropen, is hij nog niet tevreden, maar toch. Alles wat ik zo leuk vind aan H. heeft deze jongen niet.
Gelukkig is hij weer terug naar zijn moeder. Toen diende het volgende drama zich aan. Onze buren en tevens hele goede vrienden, kwamen gistermiddag binnen, ze gaan uit elkaar. Al jaren was het niet goed en dat wist ik, maar nu was het definitief. Heb de hele middag met hen gepraat. Met hen samen en met beiden apart. Zoveel verdriet en ook zo zielig voor hun kinderen. De familie was nog niet ingelicht en ik zwijg wel. Het is niet aan mij om zo’n bericht te verspreiden. Wat zullen onze meiden dat jammer vinden, want hun beste vriendinnetje gaat verhuizen. Ze zijn net Jip en Janneke met z’n drietjes (drie Jannekes) en het gaatje in de heg gaat gewoon via de deur, maar het idee is hetzelfde.
Ben om afleiding te zoeken een kippenhok gaan maken, want dat moesten we toch nog doen. Heerlijk om bezig te zijn en mijn hoofd leeg te maken. Ik hou wel van een beetje mannenwerk op zijn tijd
Even heel zwart-wit, ik vind die jongen een gevaar voor onze twee meiden door zijn agressie en H. vindt dat allemaal wel meevalt, dat ik me niet zo moet aanstellen en dat ik heel veel van die jongen terug kan krijgen. Zo ervaar ik het niet en die hoop heb ik ook niet meer. Tweezijdig contact is niet mogelijk door zijn stoornis en alles waarin ik probeer hem te helpen, tegemoet te komen, iets voor hem te doen, is sinds het begin dat ik hem ken een afwijzing/negatief. Inmiddels ben ik er zo klaar mee dat ik de moed ben verloren. Tja en voor H. blijf het een van zijn kinderen. Een waarover hij zelf zegt dat het dat het een veeleisende manager is en als je voor je gevoel hebt gekropen, is hij nog niet tevreden, maar toch. Alles wat ik zo leuk vind aan H. heeft deze jongen niet.
Gelukkig is hij weer terug naar zijn moeder. Toen diende het volgende drama zich aan. Onze buren en tevens hele goede vrienden, kwamen gistermiddag binnen, ze gaan uit elkaar. Al jaren was het niet goed en dat wist ik, maar nu was het definitief. Heb de hele middag met hen gepraat. Met hen samen en met beiden apart. Zoveel verdriet en ook zo zielig voor hun kinderen. De familie was nog niet ingelicht en ik zwijg wel. Het is niet aan mij om zo’n bericht te verspreiden. Wat zullen onze meiden dat jammer vinden, want hun beste vriendinnetje gaat verhuizen. Ze zijn net Jip en Janneke met z’n drietjes (drie Jannekes) en het gaatje in de heg gaat gewoon via de deur, maar het idee is hetzelfde.
Ben om afleiding te zoeken een kippenhok gaan maken, want dat moesten we toch nog doen. Heerlijk om bezig te zijn en mijn hoofd leeg te maken. Ik hou wel van een beetje mannenwerk op zijn tijd
14 aug 2018
- meld ongepast verhaal
-
MLstreepje
dinsdag 14 augustus 2018 16:06
Moeilijk, als buitenstaander ben ik erg geneigd te zeggen, kies voor jezelf en je meisjes maar het is niet niks om een relatie te beëindigen vanwege je stiefzoon.
Ik wens je veel sterkte / succes. -
*M*
woensdag 15 augustus 2018 19:59
Tweezijdig contact is altijd mogelijk; met ieder mens, dier, hoe laag het 'niveau' ook is. Je hebt alleen nog niet de juiste manier gevonden om contact te krijgen. Jij bent de volwassene dus zoek uit hoe je tot elkaar kunt komen. Zodra je het opgeeft om de situatie beter te maken, kun je net zo goed gelijk vertrekken want dan wordt het ook niet beter maar ik denk dat je een manier vindt!
Met hem samen een kippenhok bouwen bijvoorbeeld? Vind het enorm rot voor je dat je je zo niet begrepen voelt, dat je je zo alleen voelt staan.
-
sira
woensdag 29 augustus 2018 19:48
Hoi M, dank voor je reactie. Inmiddels hebben professionals uitgesproken dat deze jongen niks begrijpt van sociale omgangsvormen. Aansluiten en volgen bij hem is de enige manier om iets mee te krijgen van hoe hij tegen de wereld aankijkt, maar vragen hoort hij niet en antwoorden doet hij ook niet door zijn eenzijdige communicatie. Daarnaast is er een interessegebied dat er voor hem uitspringt (en dat is nogal morbide, krijg er zelf nachtmerries van) en daar wil ik zelf niet te diep op ingaan. Verder is alles en iedereen stom. Kippenhok bouwen? Moeilijk met een slechte motoriek, geen doorzettingsvermogen en geduld, en vooral heel STOM.
Het beeld dat ik schets, is helaas niet alleen bij ons zichtbaar. Ook bij zijn moeder en bij de therapie waar hij zit, herkent men dit. Uit elkaar houden (ook bij moeder en halfbroertjes en -zusjes daar) is de enige optie die nog rest. Heel zwaar -
*M*
woensdag 29 augustus 2018 22:28
Jeetje, Sira, wat een heftige toestand.
Wat goed dat je een oplossing lijkt gevonden te hebben in ieder geval om je dochters te beschermen. Wie weet wat voor ontwikkelingen er nog komen nu je hebt ingegrepen en je steum krijgt. Het kan alleen maar beter worden.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 aug 2018 Keuzes als er enkel verliezers zijn ( 1 )
- O 14 aug 2018 Troubles in paradise ( 4 )
- O 10 aug 2018 Een nieuw begin ( 4 )