Made a friend

Over twaalf uur vertrek ik met een vriend naar Italië. Nog vier anderen rijden achter ons aan. Dagen later sluiten er nog tien vrienden aan op de eind bestemming. Spannend? Ja.
Al drie dagen voel ik mij zo ziek.. stres, spanning, ik voel het niet echt behalve het aanhoudende gevoel dat ik moet overgeven.

Dinsdag kreeg ik van een goede vriendin een goed persoon mijn kant op geduwd. We hebben een klik, meer dan dat. Gisteravond wilde ik hem nog zien voor ik tien dagen weg zou zijn. Ik heb z'n kat gezien, we zijn naar het park geweest en ben daarna blijven slapen met alles wat erna kwam. Ik heb het nog gezegd, vergeet mij niet.
Van alle vorige afvalligen heb ik geleerd. Hoewel alles perfect is en werkt en goed voelt en is en precies zoals ik het graag heb ben ik totaal niet emotioneel over de zeik of meteen heel obsessief. Zo kalm qua emoties. Hij is wat ouder dan ik ben. Ik weet van mezelf dat ik op ouder val en dit bewijst dat dat niet voor niets is. Het matcht beter. Het zit er niet constant heel dik op, het is luchtig maar intiem. Hij wilde graag een keer mee naar mijn vrienden en wil met mij naar de film en gaan zeilen. Hij bleef maar herhalen dat hij het stom vond dat ik weg ging. Goede tekenen denk ik?
Dat gezegd hebbende heeft jij ook wat dickmoves. Beginnen over ons leeftijdsverschil. Hij vindt mij jong. Wat wil je dat ik doe met die constatering vriend? De seks was ter waardering van wie ik was, like what? Ik ga toch tien dagen weg dus druk ga ik mij er even niet om maken.

Ik ben veel van mijn kronkels betreft jongens overgroeit, merk ik, of hij maakt het gewoon goed. Hij noemde wel iets te merken in bepaald gedrag maar zo kort door de bocht als een man kan zijn liet hij ook weten dat als het hem stoorde hij allang was weggelopen. Eerlijk is hij wel. Ik kan wel met hem. De rest hoef ik niet meer.
19 jul 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Myrae
Myrae, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende