32109ag62 wèlke van die visies we ook gebruiken ~~

WE
WILLEN ER
ZORGVULDIG OP TOEZIEN
ONS ZÓ UIT TE DRUKKEN
DÀT WE TROUW BLÍJVEN ÁÁN ÒNZE VÍSIE OP ÉÉNHEID.
Het woord dat gesproken is, is nooit geheel gescheiden van de spréker:
het kind blijft diep verbonden met degene uit wie het geboren is en ontvangt dáár vóedsel!
Hier is, misschien wel in tegenstelling tot zoals het bij mensen is, scheiding alleen aan de oppervlakte?
Wij denken dat we gescheiden zijn om te kunnen functioneren als gescheiden geesten & wezens:
maar in een diepere zin weten we dat er helemaal geen scheiding ìs? We blijven déél vàn díe goddelijke bròn
die ons 'tot léven sprak' of die ons geboren deed worden!
De vraag
"WAAROM SCHIEP G D DE WÉRELD?"
is binnen het raamwerk van de mythe v/h scheppingsverhaal, wanneer
we uitgaande v/d eerder al vaker genoemde theologische context, óvervrágen! In 't Jiddisch
wordt dat genoemd a kashe oif a mayse, "een vraag òp-werpen tegen 'n verhaal"?
VERHÁLEN mógen hùn éigen waarde als Verhálen LÁTEN bestaan, los van intellectuele tegenwerpingen!
De vraag veronderstelt niet alleen dat G d in tijd áán de wereld vóóràfgaat, maar óók 'n àl té antropomorfe
manier spreken over een WÌL van G d? In onze context zou meer terecht gevraagd kunnen worden:
"WAAROM IS DE WERKELIJKHEID ZOÀLS DIE ÌS? Waarom ervaart 't menselijk bewustzijn zichzelf
als onderscheiden maar bevat 't tegelijkertijd vermóedens van 'n grótere éénheid?
Als op bepaalde diepere of meer èchte lagen vàn het bestaan àlles één ìs,
waaròm ervaren wij het leven dan zó gefragmenteerd!
Waaròm zíjn er eerder véél
gezichten dàn júist
dàt Éne
gezìcht?"
10 jul 2018 - bewerkt op 15 jul 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende