31171gkbvo5109 ik zie dat hij mijn woorden begreep

Q
MAAR HIJ KLEMT STIL ZIJN LIPPEN OP ELKAAR ÈN BLÍJFT!

Nú moet ik heel diep ademhalen, me volzuigen met dapperheid, want nu ga ik het laatste
deel van Achavs leven tegemoet. Nu moet ik weer naar Achavs wèrkelijke thuis: het slagveld.
Nu moet ik denken aan die ene Arameeër, die achteloos zijn boog spande en dacht: kom,
laat ik weer eens schieten! Díe man, verscholen achter brede ruggen, die dàcht dat híj
het BÈST overléven kòn wanneer hij geen vijand onder ogen kwam, maar blindelings,
vanachter een háág van schìlden, zijn pijlen afschoot, ongericht, naar waar het kermen
op z'n èrgst was. Díe man, die ook maar was gestuurd en voor zíjn land eb goden vòcht
en die Ìk níet wìl kènnen, níet wil zíen, óók in mijn drómen niet, díe màn moet ik beschrijven?

Èn ik moet vóór me zien de verraderlijke Kóning van ÁRÀM, Achavs strijdmakker bij KARKAR,
maar als 'n windvaan plotseling weer omgedraaid 'n doodsvijand van Israël geworden was......
Díe man, die míjn goden aanhangt, ik móet óver hèm schrijven! Èn over Yosjafat, de vrome
Kóning van Yehoedah, die éindelijk sámen met Israël streed, maar heel goed wìst dàt hij dóór
die verraderlijke Kóning van ÁRÀM zóu worden gespaard & Achav níet?

En tenslotte moet ik schrijven over dé Proféten: natúúrlijk móet ik dat, dìt ìs hèt Lànd vàn de profeten!
't Valt me zwaar! Als mijn moordenaar nú komt, hoef ik me niet meer van deze taak te kwijten? Maar
nog steeds is er geen dwarreling van stof aan de horizon, het land is léég...
19 mrt 2018 - bewerkt op 22 mrt 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende