**Week 2. Genezing!

Dinsdag was het weer tijd voor controle! Altijd weer een feest. Ik was eigenlijk heel bang dat ze mijn wondern open gingen trekken aangezien het hele verband verkleefd zat met mijn volledige arm. Uiteraard heb ik dat voorkomen door dan zelf 's ochtends maar vast het verband van mn arm te verwijderen! #verstandig

In het ziekenhuis waren ze daar uiteraard niet heel blij mee ivm infectiegevaar. Wel zei de verpleegkundige die mij hielp erbij dat ze het niet eens was met de keuze die door de vorige verpleegkundige gemaakt was. De antibioticagazen verkleefden te erg met mijn wonden. Dat had ik zelf natuurlijk ook al wel gemerkt die ochtend. Door deze verpleegkundige is ervoor gekozen om met wondzalf te gaan werken. Aangezien ik veel necrose in mijn wonden had zou dit de beste oplossing zijn.





Naast de zalfjes heb ik dit keer ook extra pillen gekregen die tegen de jeuk zouden werken. Soort blauwe smarties zijn dat. Nouu die werken wel hoor. Eerste keer dat ik er eentje nam heb ik 12 uur geslapen. Bijzonder spul is dat. Daarna heb ik ook nog maar 1x zo'n pil gebruikt, toen ik echt veel last had van jeuk en toch moest gaan slapen. Zou ze eigenlijk 3x per dag moeten nemen, maar dat gaat hem echt niet worden op die manier!
Die zalf bleek overigens wel prima te werken, want op mn tweede afspraak deze week (vrijdag) zag mn arm er al zo uit:



Hele grote blij dus!
Naast dat mijn wonden prima hard genezen heb ik nog meer goed nieuws gekregen: ik hoef nog maar 1x per week terug! Hoera! Ik heb een gigantische voorraad aan ziekenhuisspullen meegekregen waarmee ik zelf mijn wondzorg kan doen op de dinsdagen. Op vrijdag kijken ze verpleegkundigen van het brandwondencentrum voorlopig nog even mee. Waarschijnlijk hoef ik als mijn necrose weggetrokken is nog maar 1x in de twee weken terug! Maar dat horen we tzt nog wel. Dit is in ieder geval al zo veel fijner! Minder vaak de tocht naar rotterdam maken, plus ik kan 1x per week een keer fatsoenlijk douchen. Nu al zin in!

Helaas betekent dit nog niet dat mijn hele avontuur al bijna ten einde is though verdrietig. Merk aan mezelf dat ik nog steeds veel last heb van 'onzichtbare' gevolgen ofzo? Gisteren heb ik bijvoorbeeld echt bijzonder weinig uitgevoerd. Ben de hele dag thuis geweest, vet lang uit geslapen enzo. Ga ik 's avonds naar de film, ben ik kapot moe aan het eind. Kon niet eens meer een drankje doen erna, was gelijk klaar voor mn bed. Heel mn arm gaat dan ook pijn doen en dan krijg ik dat ook niet meer gefixt met paracetamol. Beetje jammer. Hoop dat dat in de loop van komende weken snel beter gaat worden!
25 feb 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kimmii93
Kimmii93, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende