Liefde is lastig- depressie,vreemdgaan,polyamorie

Inmiddels 25 jaar en al 8 jaren lang in verschillende relaties. Nog steeds na zoveel jaren is liefde een gevoel waar geen touw aan vast te knopen is en waar relaties alles behalve gemakkelijk zijn.

Wat doe je in een relatie als beide partijen ongelukkig zijn? Je houdt van elkaar en wil elkaar niet kwijt en de enige reden dat alles nu zo slecht gaat is omdat met de depressie van de een en de persoonlijkheidsstoornis van de ander er geen plaats meer is om er voor elkaar te kunnen zijn. Wat doe je dan?

Wat doe je als je verliefd werd op een ander en dat verborgen hield waardoor je in principe vreemd bent gegaan? Je raapt de stukken op van de relatie en gaat door met je leven na veel boeten en vergiffenis vragen. Maar wat als dit je doet realiseren dat je meer wil dan een monogame relatie? En wat doe je als je mogelijk opnieuw verliefd wordt op een ander maar je partner accepteert je gevoelens polyamoreus te willen zijn niet?

Wat als je het gevoel hebt niet volledig vrij te kunnen zijn in je relatie, maar door alles wat is gebeurt je het niet over je hart verkrijgt de ander pijn te doen? Wat doe je als je wensen vol tegen die van je partner in gaan? Wat doe je als je partner van alles niet toelaat maar jij bent ongelukkig? Wat doe je als je dit alles voelt en al deze vragen als geesten in je hoofd spoken terwijl het enige waar je zeker van bent is dat je nog altijd van je partner houdt en dat je weet dat je letterlijk niet zonder haar kan?