New Year, bumpy start

Een heftig begin van het nieuwe jaar kan je wel zeggen.
Ik had me voorgenomen om mezelf meer bezig te gaan houden met het afschrijven van mn gevoelens en de stress en me minder bezig te houden met de liefde.
Er zijn periodes geweest dat dat goed ging, en ook een langere periode geweest dat ik dat niet kon waarmaken.
Later bleek dit toch niet goed voor me te zijn geweest en heb ik met toch een beetje pijn in mn hart afstand moeten nemen om mezelf te beschermen.
Want dat was een van de dingen die ik me dit jaar zou voorhouden: mezelf in de gaten houden.

Het voelt weer fijn om even alles lot te kunnen laten en om alles op papier te zetten. Al ben ik emotioneel onstabiel nu zoals ik dat tegen een vriendinnejte zei, nadat ik vanmiddag even alle haat over groepswerk bij haar uitte en hoe incapabel sommige mensen zijn. Gelukkig deed ze net zo hard mee.

Ook keek ik vanavond een film die ik nu voor de 4e keer aan het kijken was: the fault in our stars.
Ik kan hier niet genoeg van krijgen, en elke keer huil ik weer, ondanks dat ik alle quotes precies op het goede moment kan mee zeggen.
Deze film raakt me gewoon zo enorm, op een manier wat niet in woorden uit te drukken is. Het is een combinatie van de liefde die zo oprecht aanvoelt, de tranen en de pijn. Alles gewoon zo echt gespeeld.
Ik denk altijd nog lang na over films en bij deze is het zo mooi omdat je hoop krijgt in de liefde die zo kort duurt tussen hun maar zo ongelofelijk mooi en sterk is.

Zoiets is alleen maar om voor te hopen in de huidige maatschappij. Mensen hebben geen idee meer naar de betekenis van 'ware liefde'. We leven in een samenleving waarin we weggooien wat kapot is, laten gaan wat ons niet aan staat. In plaats van dat we spullen gebruiken en mensen liefhebben, is het tegenwoordig precies het tegenovergestelde: We gebruiken mensen en we houden van spullen...

Op dat soort momenten bomarderen honderden vragen mijn hoofd.. "Wat als..." & "Waarom."..". Daar kan ik uren over wakker liggen terwijl ik zo hard mijn slaap nodig heb voor alle tentamens en deadlines die eraan komen.
De vragen en alle diepzinnige dingen springen dan meteen over naar de stress modus.

Want dat is tegenwoordig een van de gedachtes die altijd meedraait: Stresss
15 jan 2018 - bewerkt op 13 mei 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kirsten03
Kirsten03, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende