Angst voor angst
Ik staar al enkele minuten in het niets in het hoop dat ik de woorden kan vinden om te beschrijven wat er met mij gebeurd. Het lijkt alsof ik ben waar ik was. Alleen, alles om mij heen is weg of kapot. Ik voel me gebroken, ik slaap zo ontzettend veel en ik ben nog steeds moe. De dagen hebben geen hoogte punten of diepe dalen. De emotie over de dag heeft routine. Ik kan wel 12 uur achter elkaar slapen zonder wakker te worden. Ik ben waar ik was.
Ik zit in een dal zoals hoe het was, ik ben waar ik was en ik kan er niet over schrijven.
Ik zit in een dal zoals hoe het was, ik ben waar ik was en ik kan er niet over schrijven.
13 jan 2018 - bewerkt op 13 jan 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 sep 2023 We zoeken allemaal
- O 24 mei 2021 <>
- O 17 mei 2021 Wat ben ik
- O 16 mei 2021 Depressie relapse?
- O 09 mei 2021 Ik ben hier al zo vaak geweest
- O 08 jan 2020 het leven begint weer ( 1 )
- O 06 dec 2019 Het is veel ( 1 )
- O 26 nov 2019 Let's do it
- O 16 nov 2019 Ik geef mij gewonnen ( 2 )
- O 11 nov 2019 Nog even stil
- O 03 nov 2019 Hou vast hoor
- O 04 sep 2019 Easy ( 1 )
- O 05 aug 2019 Fundamenteel jezelf in de weg zitten ( 1 )
- O 09 jul 2019 Zal het ooit over gaan?
- O 13 jun 2019 <><>