Anger issues en harde keuzes

Ik sta niet achter mijn keus.
Waarom doe ik het dan?
Luister ik dan wel naar mezelf?
Wat is de afweging?

Ik begrijp het ook niet. Ik maak vooral een gezonde keus. Als ik voel hoe boos ik ervan wordt.
Ik doe de deur dicht van een verloren vriendschap. Het was een kwestie van aan aantrekken en weggeduwd worden. Ik ben er mentaal helemaal klaar mee en ga mezelf nu verplichten echt heel hard te worden.

Over dat boos worden gesproken. Ik kreeg een 'standje' van iemand die klaar was met mijn anger issues.
Hoe ik ben? Als ik mij ergens niet happy over voel wordt ik vroeg of laat boos. Of het nou direct is, of een dag, of een week, het komt. Het gaat niet over directe gebeurtenissen. Ik zeg wat ik vind, altijd al zo geweest. Het gaat over situaties, die uitgepraat worden onder druk, waardoor er vervolgens niet de juiste dingen zijn gezegd. Dan blijft het malen en zichzelf opnieuw afspelen in mijn hoofd.

Ik krijg wrok tegen iemand. Ieder klein dingetje dat gedaan of gezegd wordt in mijn richting is een trigger om zo erg te bitchen dat ik er zelf naar van word. Ik was heel lekker op dreef met iemand. Ik wilde het niet doen. De eerste seconde dat ik die weg weer insloeg, keer op keer, had ik spijt. Ik duwde iemand weg die heel goed wist wat ik deed maar toch werkte het. Ik wilde hem helemaal niet wegduwen. Ik deed het toch.
Ik duwde in dit geval weg, omdat ik desinteresse terug kreeg over een situatie die bespreekbaar zou moeten zijn. Ongrijpbare onderwerpen ik werd er bloedlink van. Ik kreeg op de meest mogelijk nuchtere manier te horen dat het geen desinteresse was en dat het hem wel wat deed. Ik zal het er mee moeten doen. Het is niet genoeg, bij lange na niet, maar toch moet ik het er mee doen.

Nu ik erover schrijf, zo gedistantieerd mogelijk, word ik opnieuw pislink, alsof ik iets wil slaan. Steeds maar opnieuw. Het er uit schreeuwen. Het zou niet eens helpen. Het enige wat zou helpen zijn de woorden die ik mis. Dat het hem wat doet en dat hij het kut vindt en dat hij verteld wat zijn persoonlijke afwegingen zijn waarom we op dit punt gekomen zijn.
Ik heb er geen vertrouwen in dat er ooit een normale vriendschap zal zijn. Ik ben er mee bezig hem ook los te laten. Mijn vriendschap uitzwaaiende houding van 2017 lijkt nog even door te gaan.

Ja, ik heb echte anger issues. Er zijn dan wel niet veel mensen in mijn leven geweest die daadwerkelijk in staat zijn om mij echt link te maken. Op dit moment loopt er een rond. Het is de grootste menselijke uitdaging die ik in jaren heb gehad.