Ik ben boos
Ik ben boos, boos moet ik zijn! Heb ik het dan verkeerd begrepen, waar ging het mis. De hele nacht niet kunnen slapen en mezelf opgevreten.
Ik voel me zo slecht. Ik neig om me heel ongelukkig te voelen en verdrietig.. toch die negatieve spiraal. Maar ik hou vast, ik hoor boos te zijn en dit is niet eerlijk.
Ik ben nu niet ver meer van totale paniek, nog even, één twee, één twee, één twee. Adem in adem uit. Je kan dit want het is je eerder overkomen.
Waarom is het nu dan zo anders? Bang om te verliezen? 100%. Ik sta aan de onzekere kant en heb niets om mij aan vast te houden. Het wankelt als nooit te voren. Waar is het einde, is er een einde? Komt er nog een ontknoping of had ik toch moeten loslaten?
Die laatste momenten, ik speel ze steeds opnieuw af in mijn hoofd. Heb ik dan wat gemist? Ik ga twijfelen en mijn hoofd vult gaten in. Het is onbetrouwbaar bewijs geworden.
Ik had moeten loslaten, Hoe vaak moet ik nog van mezelf leren. Niets meer binnenlaten. Het komt binnen met een grote hamer, vermorzelt alles wat je hebt en vertrekt met al je waardigheid. Ik voel me slecht en ik ben boos.
De dag beetpakken en doorgaan nu. Eerst de douche, eten, spiegels vermijden ik hoef mezelf niet te zien. Opzoek naar de rust. Mijn hart gaat tekeer, nog even en die is moe.
Trillende handen. Ze doen het weer. Mijn maaginhoud wil eruit. Niet intensief doen, hyperventilatie neemt het over.
Ik moet terug bij mezelf. Maar dan niet waar de paniek ligt. Graven naar een stukje rust. Mijn savezone uit als de filters op scherp staan. Focus, emoties uit. Als ze toch nodig zijn, ik ben boos.
Ik voel me zo slecht. Ik neig om me heel ongelukkig te voelen en verdrietig.. toch die negatieve spiraal. Maar ik hou vast, ik hoor boos te zijn en dit is niet eerlijk.
Ik ben nu niet ver meer van totale paniek, nog even, één twee, één twee, één twee. Adem in adem uit. Je kan dit want het is je eerder overkomen.
Waarom is het nu dan zo anders? Bang om te verliezen? 100%. Ik sta aan de onzekere kant en heb niets om mij aan vast te houden. Het wankelt als nooit te voren. Waar is het einde, is er een einde? Komt er nog een ontknoping of had ik toch moeten loslaten?
Die laatste momenten, ik speel ze steeds opnieuw af in mijn hoofd. Heb ik dan wat gemist? Ik ga twijfelen en mijn hoofd vult gaten in. Het is onbetrouwbaar bewijs geworden.
Ik had moeten loslaten, Hoe vaak moet ik nog van mezelf leren. Niets meer binnenlaten. Het komt binnen met een grote hamer, vermorzelt alles wat je hebt en vertrekt met al je waardigheid. Ik voel me slecht en ik ben boos.
De dag beetpakken en doorgaan nu. Eerst de douche, eten, spiegels vermijden ik hoef mezelf niet te zien. Opzoek naar de rust. Mijn hart gaat tekeer, nog even en die is moe.
Trillende handen. Ze doen het weer. Mijn maaginhoud wil eruit. Niet intensief doen, hyperventilatie neemt het over.
Ik moet terug bij mezelf. Maar dan niet waar de paniek ligt. Graven naar een stukje rust. Mijn savezone uit als de filters op scherp staan. Focus, emoties uit. Als ze toch nodig zijn, ik ben boos.
21 okt 2017 - bewerkt op 22 okt 2017
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 sep 2023 We zoeken allemaal
- O 24 mei 2021 <>
- O 17 mei 2021 Wat ben ik
- O 16 mei 2021 Depressie relapse?
- O 09 mei 2021 Ik ben hier al zo vaak geweest
- O 08 jan 2020 het leven begint weer ( 1 )
- O 06 dec 2019 Het is veel ( 1 )
- O 26 nov 2019 Let's do it
- O 16 nov 2019 Ik geef mij gewonnen ( 2 )
- O 11 nov 2019 Nog even stil
- O 03 nov 2019 Hou vast hoor
- O 04 sep 2019 Easy ( 1 )
- O 05 aug 2019 Fundamenteel jezelf in de weg zitten ( 1 )
- O 09 jul 2019 Zal het ooit over gaan?
- O 13 jun 2019 <><>