My life

Vandaag begin ik voor het eerst in lange tijd weer aan een dagboek.
Wel leuk om dat online te kunnen doen.
Waar zal ik beginnen?

Anderhalf jaar geleden zag mijn leven er totaal anders uit.
Ik woonde op mijzelf in een klein appartementje.
Ik was single, eenzaam, werkte 40 uur per week en had een verschrikkelijke werkgever.
Mijn ouders waren al een jaar of 4 gescheiden en ik had twee lieve poesjes (htk katten).

Toen, vorig jaar in augustus zat ik voor de gein op een internet datingsite, genaamd Badoo.
Ik kreeg wel veel berichtjes, maar er zat niks tussen wat ook maar een beetje serieus was.
Het was telkens van; 'Wil je seks?' Of ze waren te jong, te oud of oerlelijk.

Ik had het al snel weer opgegeven en het enige wat die site nog voor mij deed was mijn ego strelen.
Tot ik een berichtje kreeg van hem.
Ik had op mijn profiel een foto staan van mij en mijn moeders hond.
Hij schreef: 'Leuke hond heb je.' en dat was het begin van onze relatie.
We hebben een week berichtjes naar elkaar geschreven en ik zweer het, ik heb nog nooit zoveel berichtjes gestuurd en ontvangen van 1 persoon in een week tijd.
We klikte gelijk. Zelfde mening, zelfde smaak. Alles klonk te mooi om waar te zijn.

Een week na dat eerste berichtje hebben we afgesproken. Op een terras, midden in de stad, hadden we afgesproken.
Ik was bang. Hij klonk in de berichtjes gewoon te goed en te leuk om waar te zijn.

Toen hij aankwam lopen was ik eigenlijk gelijk opgelucht. Hij was knap en liep stoer. Ook was hij lang en was heerlijk gespierd, zover ik kon zien met zijn kleding aan.
De eerste minuten van onze date waren nog wat akward, maar dat veranderde snel.
Het was waar, het klikte geweldig en hij was perfect.
Onze date duurde zo'n 10 uur. Van 12:00 uur tot 22:00 uur.
Nog nooit had ik zo'n klik gevoeld met iemand.

Een week later gingen we weer op date, een filmavondje bij mij thuis en hij zou voor mij koken.
Het was heerlijk! Op het einde van de avond vroeg hij of ik een relatie met hem wilde en ik zei ja.

Een week later bleef ik voor het eerst bij hem slapen en 3 maanden later in november trok ik bij hem in.
Iedereen zei dat we te snel gingen, maar het voelde zo goed en vertrouwd. De meeste mensen begrepen het ook wel zodra ze ons samen zagen. Het was duidelijk dat wij bij elkaar hoorden.
En ja, als het goed voelt, waarom niet?

Ik verkocht mijn appartementje en in december tekenden we de koopovereenkomst voor ons nieuwe huis waar we in juli 2017 in zijn getrokken. Een prachtige, ruime twee-ondereen kap woning.

Nu wonen we er zo'n 3 maanden en zijn zielsgelukkig met elkaar.
De mensen die nog steeds denken dat we te snel zijn gegaan negeren we. We hebben nog nooit echt ruzie gehad en we hebben toch al onwijs veel meegemaakt in dat jaar dat we bij elkaar zijn.

Dus in tegenstelling tot anderhalf jaar geleden.
Woon ik nu samen met mijn droomman.
Heb ik een nieuwe baan waarbij ik nog, gemiddeld, 29,5 uur per week werk, maar evenveel verdien als toen ik 40 uur werkte, en heb ik een super werkgever en leuke collega's.
Ook hebben we er sinds anderhalve week een nieuwe kitten (maine coon) bij, dus nu hebben we 3 poesjes en dat gaat super!

En dan komt nu het leukste nieuws, wat ik nog met niemand in mijn omgeving kan delen. Ik wil zelfs niet dat mijn moeder het weet, want die houd er nooit meer over op, maar ik moet het ergens kwijt dus...
ik ben sinds vrijdag gestopt met de pil.
We zijn er klaar voor. Financieel, emotioneel en fysiek.
Ik kan niet wachten. Natuurlijk zal het nog wel even duren voor ik zwanger ben, maar ik ben nog nooit in mijn leven zo gelukkig geweest.
Afgelopen anderhalf jaar ging snel, maar ik kan me geen ander leven meer voorstellen.