Piekeren
Het is half 12, ik wil naar bed. Niet dat ik moe ben, mijn lichaam is uitgeput maar ik voel het niet meer. Ik ben het gewend geraakt om over mijn eigen grenzen heen te gaan en mijn hoofd draait vanavond weer overuren.
Ik probeer elke avond netjes optijd naar bed te gaan en zo veel mogelijk te ontspannen. Maar vanavond lukt dat mij niet. Ik weet dat ik mezelf moet 'beschermen' , dat ik niet moet toegeven aan mijn piekergedachtes. Ik denk aan mijn vorige pschyoloog, die mij bijna elke sessie vertelde dat piekeren geen zin heeft. Dat constant na blijven denken en in dezelfde cirkel rond blijven draaien niet gaat bijdrage aan het vinden van een oplossing. Als zij het zo vertelde, klonk het vaak nog logischer dan dat ik zelf als wist (dat het alleen maar mijn hoofd moe maakt). Maar er is in mijn leven een groot verschil tussen, rationeel weten hoe het zit en er ook naar handelen. Ik heb de gewoonte, om slechte keuzes voor mezelf te maken. Zoals nu, dat ik er voor kies om wakker te blijven opzoek naar een oplossing terwijl nachtrust erg belangrijk is.
Dus daar lig ik dan, in mijn eeuwige viseuze cirkel rond te draaien over een 'probleem' een keuze die ik moet maken, waar ik maar over blijf piekeren. Het pieker monster word steeds groter, het blijft niet bij die keuze het slokt mij op en maakt mij steeds kleiner en angstiger.
Het liefst gil ik uit ellende alles bij elkaar (zullen mijn buren leuk vinden) huil ik als een klein kind en schreeuw ik: dat ik het gewoon niet meer weet. Had ik maar iemand om tegen aan te kruipen. Maar ik ben alleen, met mijn gedachtes die mij wakker houden.
Morgen weer een nieuwe dag
Ik probeer elke avond netjes optijd naar bed te gaan en zo veel mogelijk te ontspannen. Maar vanavond lukt dat mij niet. Ik weet dat ik mezelf moet 'beschermen' , dat ik niet moet toegeven aan mijn piekergedachtes. Ik denk aan mijn vorige pschyoloog, die mij bijna elke sessie vertelde dat piekeren geen zin heeft. Dat constant na blijven denken en in dezelfde cirkel rond blijven draaien niet gaat bijdrage aan het vinden van een oplossing. Als zij het zo vertelde, klonk het vaak nog logischer dan dat ik zelf als wist (dat het alleen maar mijn hoofd moe maakt). Maar er is in mijn leven een groot verschil tussen, rationeel weten hoe het zit en er ook naar handelen. Ik heb de gewoonte, om slechte keuzes voor mezelf te maken. Zoals nu, dat ik er voor kies om wakker te blijven opzoek naar een oplossing terwijl nachtrust erg belangrijk is.
Dus daar lig ik dan, in mijn eeuwige viseuze cirkel rond te draaien over een 'probleem' een keuze die ik moet maken, waar ik maar over blijf piekeren. Het pieker monster word steeds groter, het blijft niet bij die keuze het slokt mij op en maakt mij steeds kleiner en angstiger.
Het liefst gil ik uit ellende alles bij elkaar (zullen mijn buren leuk vinden) huil ik als een klein kind en schreeuw ik: dat ik het gewoon niet meer weet. Had ik maar iemand om tegen aan te kruipen. Maar ik ben alleen, met mijn gedachtes die mij wakker houden.
Morgen weer een nieuwe dag
26 aug 2017
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019)
zaterdag 26 augustus 2017 07:22
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 sep 2021 Strijd tegen de kilo's deel 1. ( 3 )
- O 27 feb 2021 Boos ( 2 )
- O 29 dec 2020 Goede voornemens ( 1 )
- O 22 dec 2020 Vader ( 5 )
- O 15 dec 2020 Destructief ( 3 )
- O 30 nov 2020 Brief aan mijn vader ( 3 )
- O 15 nov 2020 Worsteling ( 2 )
- O 08 okt 2020 Daten
- O 23 aug 2020 Uitdaging ( 5 )
- O 08 aug 2020 Wat als het gewoon goed gaat ( 3 )
- O 22 jul 2020 Wegwijzers ( 3 )
- O 23 jun 2020 Het is een gekke wereld.
- O 05 jun 2020 Scheiden en liefde ( 2 )
- O 02 jun 2020 Detox ( 3 )
- O 31 mei 2020 Contrast ( 2 )