~~~

Mijn vriendinnen hebben me allemaal lavendelbadzout gegeven voor mijn verjaardag. Niet dat dat erg is, maar nu heb ik drie verschillende potten lavendelbadzout en dat is een beetje overdreven voor één persoon.

Vanochtend kwam een vriendin langs, we hadden gekeken naar vakanties en uitjes in Nederland, maar we hebben nog niet echt iets besloten. Ze had heel lief chocola meegenomen. En dat vond ik wel heel fijn. Het gaat om het idee. Want ik uit niet echt iets of zo. Ik doe een beetje alsof er niets is, terwijl mijn ogen pijn doen van het huilen en mijn neus dichtzit en er zit menthol in deze neusspray en dat is niet zo fijn.

Morgen gaan we samen naar het strand, want ik wil al een maand naar het strand, maar telkens als ik met mijn ex-vriendje had afgesproken ging het regenen of werd het slecht weer, dus we zijn nooit geweest. Hij houdt ook niet zo van stranden, trouwens. Erg, hè? En ik houd niet van het woord 'ex', dus ik houd mijn mond alweer.

Ik heb heel lang niet echt geschreven, maar er is niet zoveel gebeurd in mijn leven, ik kijk heel veel Netflix en lig lang op bed en kook 's avonds en scroll op ikea.com. Dekbedden, kussenslopen. Dat soort dingen. En ik eet de chocola. Witte chocola. Lekker.

En als ik dan een filmpje of zo kijk ben ik heel rustig. Maar zodra het dan stil wordt en ik alleen ben met mijn gedachten en gevoelens biggelen de tranen over mijn wangen. Ik ben heel zielig. Ik wil me niet eenzaam voelen, maar zo voel ik me wel, ook al slaat dat nergens op. Er zijn betere jongens, maar het was fijn om even iemand te hebben om mee te praten en te knuffelen en over knuffels gesproken, ik heb een varkensknuffel op mijn schoot liggen en een dekentje om me heen, omdat dat me fijn leek.
Niet dat het zoveel helpt.

En iedereen die ik belangrijk vind in mijn leven weet het nu wel en iedereen is het ermee eens dat het een lullige actie was (behalve meneer zelf, want tja, "het gesprek liep nou eenmaal zo", ik ga zijn games maar in zijn gezicht smijten) en dat helpt wel een beetje.
De komende twee blokken zit ik bij elk vak bij (minstens) een van mijn vriendinnen. Dat is fijn en gezellig. Ik weet niet, ik moet ooit wel eens volwassen worden en in mijn eentje naar lokalen en vakken gaan, maar het is lekker veilig zo.
Ik ben gewoon een beetje kwetsbaar nu. Terwijl dat geen nut heeft, als je er logisch naar kijkt. Want als iets niet werkt, dan werkt het niet. Als iemand je zo behandelt, dan is het beter dat je er niet mee verdergaat. Dus dit is beter zo.

Ik ga alsnog een twijfelaar nemen. Voor mezelf en mijn varkensknuffel. Mijn vriendinnen hebben me al voorzien met genoeg badspullen en geurkaarsen om een leuk plekje van mijn kamer te maken. Ik koop zelf nog een cactus. Of twee. Of drie. Ik voel mezelf net een cactus. Raak me maar eventjes niet aan. Ik prik.

Het regende gisternacht heel hard. Ik kon niet slapen. Ik dacht: deze regen staat symbool voor de onnodige tranen die ik laat. Nu regent het weer. Ik kan wel dezelfde grap maken.
Ik heb alles behalve zijn Whatsapp geblokkeerd. Zijn Steam verwijderd. Ik ben wel blij dat er ook andere mensen zijn met wie ik kan golfen, online dan. Vriendinnen. Die niet veertig keer 'git gud' zeggen. En straks woon ik met een paar samen. En mag ik weer studeren met ze. Dat is een leuke gedachte.

Ik zou nu wel lekker in zo'n bad willen zitten. Zo'n bad met lavendelbadzout. Een liedje op. Matt Corby of zo. Monday. Ik zet hem nu wel op. Het is rustgevend.

Ik vind ooit wel iemand, maar eigenlijk hoef ik helemaal niemand te vinden, ja, mezelf misschien. Maar ik ken mezelf wel goed genoeg. Ik wil graag naar het strand. Met mijn voeten in de koude zee staan. Verhuizen naar de stad. Goede muziek live horen. Goed slapen.
Want slapen is voor mij de basis van mijn leven. Als ik niet goed slaap, kan ik niet goed functioneren. Zoals vandaag.

Ja, ik moet gewoon even goed slapen.