brandmelder slaat op hol.

Het is midden in de nacht; laten we zeggen dat het een uurtje of 04:00 was.
Ergens ver weg hoor ik een bekend geluid en langzaam dringt het geluid door tot mijn bewustzijn. Het geluid nam in volume erg snel en hard toe.
Mijn vriend roept slaapdronken 'Brandalarm!' en alsof dat het teken was voor mijn hersenen om actief te luisteren ipv te dromen, gaat er een knop om en komt het geluid van de melder kneiterhard binnen. Een blik naar mijn vriend en ik zie dat hij net zo verstrooit is als ik. Ook zie ik dat het slaapkamerraam wagenwijd open staat en bedenk ik me dat iedereen in de buurt dat kutding kan horen.
Ik gooi mijn benen van bed en ren zo snel als ik kan naar de brandmelder die hangt te loeien als een koe die een kalf baart.
Gelukkig hing de melder in de ruimte naast de slaapkamer op de overloop en kon ik er makkelijk bij om hem van het plafond te trekken. Trekken ja. Want ik was te overstuur om nog als een normaal mens te functioneren. Met een ruk was de brandmelder van de muur maar daarmee was het geloei nog niet afgelopen. Weer paniek natuurlijk. Er zat een grote batterij in en ik kreeg hem niet los. Met doppen zo groot als auto velgen liep ik op mijn vriend af, die de batterij eruit trok.

Die stilte zorgde ervoor dat de adrenaline merkbaar werd. Dit was het moment dat ik het op een janken zette. Want in mijn hele leven ben ik nog nooit zo geschrokken.
Oh wacht. Jawel. Maar dat had ook alles met brand en vuur en rook te maken. En ik was toen 6 jaar oud.

Anyway.
Ik zat in bed en voelde me ontzettend onveilig op de een of andere manier. Slaapdronken bedacht ik allerlei dingen waardoor het kutding af kon zijn gegaan maar natuurlijk achteraf KAN dat helemaal niet. Maar ja. Slaapdronken.
Ik zat te denken aan een inbreker. Dus mijn vriend is voor mij gaan kijken beneden want ik huilde. Ik was zo ontzettend geschrokken van het keiharde geluid en alle alarmbellen in mijn hoofd door het geloei van die brandmelder, dat ik het niet kon helpen om te beginnen met snikken en voor ik het wist biggelden de tranen over mijn wangen. Mijn vriend stelde me gerust en we gingen weer verder slapen. We moesten weer vroeg op.

Maar echt. Ik heb een HEKEL aan die brandmelder gekregen. Daarom hangt hij ook nog niet weer op zijn plek.
We hebben er 2 en het huisje is zooo klein. Ze gaan zowat tegelijkertijd af als we wokken, haha.
Ja. Zelfs wokken levert al problemen op, haha. (en dan heb ik et over het schoon branden van de pan, niet over het aanbranden van eten nahnah )

Maar ik vraag me wel af; waarom in godsnaam gaat zo'n melder vanzelf af? Zou het aan de batterij kunnen liggen? Vloog er een insect tegen de sensor aan? Is dat ding gewoon vervloekt?

Dunno. Wat ik wel weet is dat ik de maker van dit apparaat hoogstpersoonlijk een bezoekje ga brengen als dit OOIT nog een keer weer gebeurd. hahah poepzooi nahnah



Veel liefs,

Inoue
11 jul 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van inoue
inoue, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende