Leeg
Sinds anderhalve week, voel ik mij leeg, moe en futloos. Vorige week was het vakantie en had ik een vrij drukke week. Ik ben veel bij vriendinnen geweest en weet niet precies wanneer de leegte erin is geslopen. Maar vanaf vorige week woensdag voel ik mij waardeloos. De eetbuien liep weer hoog op, twee keer had ik een enorme eetbui met allemaal troep. Want als je leeg bent is de makkelijkste manier om je te vullen met twix, mars, brownies tot je misselijk bent. Gelukkig was er wel een aanbieding bij de AH waardoor ik er een vrolijke 'twix' beker bij kreeg. Vanaf zondag probeer ik weer wat gezonder te eten. De leegheid overvalt mij, ik heb nergens zin in en doe dingen omdat het moet. Ik voel mij lelijk en vies, ik probeer de zelfhaat niet toe te laten maar deze dagen gaat het moeilijk. Ik blijf een beetje op de oppervlakte drijven.
Mijn pschyoloog zegt dat ik niet echt depressief ben, maar dat het voortkomt uit mijn ptss klachten. Ik kan het bijna niet geloven. Want ik voel me gewoon leeg en ik heb gewoon geen zin meer om te vechten. Het leven voelt zo zinloos. En ik weet, dat ik verder kan komen en dat ik al heel ver ben gekomen. Maar deze periodes van leegheid doorstaan vind ik vreselijk. Ook het idee dat ik kan bereiken wat ik wil, maakt mij niet gelukkig want dat leege gevoel overheerst toch. Ik kan dan zoveel leuke dingen doen als ik wil maar het komt niet aan. Soms vraag ik mij af of geluk voor mij wel is weggelegd, moet ik altijd vechten om even gelukkig te zijn en daarna weer te vallen in een gat? Is het leven voor mij gewoon een soort routine?
Ik heb niets te klagen. Mijn leven is over het algemeen prima. Maar de leegte gaat niet weg.
Mijn pschyoloog zegt dat ik niet echt depressief ben, maar dat het voortkomt uit mijn ptss klachten. Ik kan het bijna niet geloven. Want ik voel me gewoon leeg en ik heb gewoon geen zin meer om te vechten. Het leven voelt zo zinloos. En ik weet, dat ik verder kan komen en dat ik al heel ver ben gekomen. Maar deze periodes van leegheid doorstaan vind ik vreselijk. Ook het idee dat ik kan bereiken wat ik wil, maakt mij niet gelukkig want dat leege gevoel overheerst toch. Ik kan dan zoveel leuke dingen doen als ik wil maar het komt niet aan. Soms vraag ik mij af of geluk voor mij wel is weggelegd, moet ik altijd vechten om even gelukkig te zijn en daarna weer te vallen in een gat? Is het leven voor mij gewoon een soort routine?
Ik heb niets te klagen. Mijn leven is over het algemeen prima. Maar de leegte gaat niet weg.
28 feb 2017 - bewerkt op 28 feb 2017
- meld ongepast verhaal
Schrijver staat geen reacties toe.
- O 17 sep 2021 Strijd tegen de kilo's deel 1. ( 3 )
- O 27 feb 2021 Boos ( 2 )
- O 29 dec 2020 Goede voornemens ( 1 )
- O 22 dec 2020 Vader ( 5 )
- O 15 dec 2020 Destructief ( 3 )
- O 30 nov 2020 Brief aan mijn vader ( 3 )
- O 15 nov 2020 Worsteling ( 2 )
- O 08 okt 2020 Daten
- O 23 aug 2020 Uitdaging ( 5 )
- O 08 aug 2020 Wat als het gewoon goed gaat ( 3 )
- O 22 jul 2020 Wegwijzers ( 3 )
- O 23 jun 2020 Het is een gekke wereld.
- O 05 jun 2020 Scheiden en liefde ( 2 )
- O 02 jun 2020 Detox ( 3 )
- O 31 mei 2020 Contrast ( 2 )